paroles de chanson İmdat - Ados
Hisli
bir
mektupla
istişaredeyim
gece
En
güzel
yanı
bunun
son
olmasıydı
belki
de
Ölümü
istediğini
söyleyen
bu
cümlelerin
O
alt
satırlarında
saklı
bir
anlam
var
iki
hece
O
lanet
iki
hece
düşündürür
gece
Vampir
misali
gün
doğarken
uyutur
İçine
çeker
o
belirsizlik
istifrası
Yaşamak
istifası
kabul
görür
mü?
Zorlamak
bi′
dönüm
mü?
Öyle
yazılmış
ki
alt
satırdan
gözümü
alamadım
Öyle
tanıdık
ki
şüpheye
düştüm
geride
kalamadım
Bu
ben
miyim
yoksa
benliğimin
diğer
tarafı
mı?
Çevirdim
telaşla
mektubun
veda
eden
sayfasını
ve
Parmaklarımdan
süzüldü
duman
çökmeden
yere
Mektup
elimde
sarkarken
gözlerim
dalar
yine
Ölümü
istediğini
söyleyen
bu
cümlelerin
O
alt
satırlarında
saklı
bir
anlam
var
iki
hece
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
Aklımda
döner
durur
Nilgün
Marmara
Yerkürenin
arka
bahçesinden
el
sallar
bana
Yavaşça
ilerliyorum
artık
mutfağa
Bu
kez
de
gülümsüyor
şu
karşımda
sanki
Sylvia
Durup
düşündüm
son
bir
sigara
daha
mı
yaksam
Şu
küçük
koridorun
sonunda
sonum
var
nasılsa
Olduğum
yere
çöküp
çıkardım
kibriti
Yüzümde
sıcaklığını
hissetmek
ne
güzel
bir
fikir
Bir
anda
dedim
dur
lan
öyle
kuru
bir
mektup
elbet
yetmez
Güzelce
topla
evini
derli
toplu
git
bir
kez
de
Saçlarını
tara,
ütüle
gömleğini
falan
Çirkin
geldi
güzel
gitti
desinler
be
arkadan
Bu
kez
ocakta
yemek
pişmeyecek
çocuk
ver
gazı
Bağdaş
kurup
bekle
şimdi
son
seyahat
başlasın
Şu
an
yaşamak
istediğini
söyleyen
şu
iç
sesin
Değil
mi
sana
sorup
duran
neden
hayattasın
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
Bakışlarım
bulandı
biraz
gözüm
takılmışken
fayanslara
Bilincim
azalmakta
azar
azar
Uyku
bastırıyor
yıllardır
hiç
tatmadığım
bir
güzellik
Dalıyorum
bu
sonsuz
uykuya
Ta
ki
sesini
duyana
kadar
o
kapalı
kapının
arkasında
kedim
var
Acıkmışta
geldi
zaar
Toplan
kapattım
ocağı
kapıyı
pencereyi
de
araladım
Sarıldım
oğluma
ondan
başka
kimim
var
Yaşa!
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
İmdat!
Akılda
kalmamış
nizam
Kalbi
evde
bıraktık
da
zihnimiz
Fizan
İmdat!
Sorulmamış
ki
hiç
rızam
Aldıkça
aldı
hayat
ulan
vermedi
bir
tutam
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.