paroles de chanson Barış (feat. Yannis Ritsos) - Altay Kenger

Çocuğun gördüğü düştür barış
Ananın gördüğü düştür barış
Ağaçlar altında söylenen sevda sözleridir barış

Akşam alacasında, gözlerinde ferah bir gülümseyişle
Döner ya baba
Elinde yemiş dolu bir sepet
Ve serinlesin diye su
Pencere önüne konmuş toprak testi gibi
Ter damlalarıyla alnında
Barış budur işte

Evrenin yüzündeki yara izleri kapandığı zaman
Ağaçlar dikildiğinde top mermilerinin açtığı çukurlara
Yangının eritip tükettiği yüreklerde
İlk tomurcukları belirdiği zaman umudun
Ölüler rahatça uyuyabildiklerinde, kaygı duymaksızın artık
Boşa akmadığını bilerek, kanlarının
Barış budur işte

Barış sıcak yemeklerden tüten kokudur akşamda
Yüreği korkuyla ürpertmediğinde sokaktaki ani fren sesi
Ve çalınan kapı, arkadaşlar demek olduğunda sadece
Barış, açılan bir pencereden, ne zaman olursa olsun
Gökyüzünün dolmasıdır içeriye
Gökyüzünün, renklerinden uzaklaşmış çanlarıyla
Bayram günlerini çalan gözlerimizde
Barış budur işte

Bir tas sıcak süttür barış ve uyanan bir çocuğun
Gözlerinin önüne tutulan kitaptır
Başaklar uzanıp, ışık! ışık! diye fısıldarlarken birbirlerine!
Işık taşarken ufkun yalağından
Barış budur işte
Kitaplık yapıldığı zaman hapishaneler
Geceleyin kapı kapı dolaştığı zaman bir türkü
Ve dolunay, taptaze yüzünü gösterdiği zaman
Bir bulutun arkasından
Cumartesi akşamı berberden pırıl pırıl çıkan bir işçi gibi
Barış budur işte

Geçen her gün yitirilmiş bir gün değil de
Bir kök olduğu zaman
Gecede sevincin yapraklarını canlandırmaya
Geçen her gün kazanılmış bir gün olduğu zaman
Dürüst bir insanın deliksiz uykusunun ardı sıra
Ve sonunda, hissettiğimiz zaman yeniden
Zamanın tüm köşe bucağında acıları kovmak için
Işıktan çizmelerini çektiğini güneşin
Barış budur işte

Barış, ışın demetleridir yaz tarlalarında
İyilik alfabesidir o, dizlerinde şafağın
Herkesin kardeşim demesidir birbirine
Yarın yeni bir dünya kuracağız demesidir
Ve kurmamızdır bu dünyayı türkülerle
Barış budur işte

Ölüm çok az yer tuttuğu gün yüreklerde
Mutluluğu gösterdiğinde güven dolu parmağı yolların
Şair ve proleter eşitlikle çekebildiği gün içlerine
Büyük karanfilini alacakaranlığın
Barış budur işte

Barış sımsıkı kenetlenmiş elleridir insanların
Sıcacık bir ekmektir o, masası üstünde dünyanın
Barış, bir annenin gülümseyişinden başka bir şey değildir
Ve toprakta derin izler açan sabanların
Tek bir sözcüktür yazdıkları: Barış!
Ve bir tren ilerler geleceğe doğru
Kayarak benim dizelerimin rayları üzerinden
Buğdayla ve güllerle yüklü bir tren
Bu tren, barıştır işte

Kardeşler, barış içinde ancak
Derin derin soluk alır evren
Tüm evren, taşıyarak tüm düşlerini
Kardeşler, uzatın ellerinizi
Barış budur işte