paroles de chanson Insomnia - Ares

Ey yo
Zijn in Parijs
Ik heb 3 nachten niet geslapen
Dennis zit achter de computer om dit op te nemen.
'T Is roadtrip man

Derde nacht zonder slaap, doe het niet bewust. Nooit geweten wat te doen wanneer iets niet lukt.
Want alles lijkt de laatste tijd te lukken dus,
Is dat de reden dat het vinden van m'n rust niet lukt.
Ik wil meer, praat niet over cijfers.
Praat niet over waardevolle dingen die we krijgen.
Dat is weinig, weinig in verhouding tot alles. Want ik wil alles hebben, weinig heb ik nauwelijks van alles.
En nauwelijks heb ik te weinig van niets. Behalve rhymes op een beat, behalve pijn en verdriet.
Begrijp je me niet? Dan heb je te weinig van iets wat we verstand noemen, hou maar op want jij hebt het niet.
Wij mensen houden van hebben.
Heel m'n houden en hebben, lijkt in het koudste te sterven,
Tot ik te oud ben te werken.
Pas dan heb ik mijn rust terug.
In werkelijk ongeluk wil ik geluk terug.
Het lijkt alsof de toekomst vol met leugens zit. Alsof het leven dat een bitch is niet te neuken is.
Alsof ik bloed met volle teugen sip, en leugens spit, want dat is leuk voor kids, m'n ego vol met breuken zit.
Twee gedeeld door twee, maar kan geen één vinden.
Maak pop tracks, maar voel me sterker door m'n straight dingen.
Behalve als ze meezingen, chickies voor de stage springen, dan voel ik me beter dan een week eerder.
Toen ik depressief rapte over Rozenperken.
Zie de demonen van de duivel in mijn dromen werken.
Dromen werken niet, het is de waarheid slechts.
Naar paradijzen door de whisky, het is saaier echt.
En shit waaraan ik waarde hecht verwatert weg,
Tot ik in de waarheid land, en ja ik haat die plek.
Haal me weg. En laat de waarheid sterven,
Door mijn neppe leven straal ik echt.

Ik ben niet meer gelukkig met hetgeen wat ik doe,
Wil alleen maar meer. Steeds maar meer.
Tot ik verlies wat ik zocht,
Er was niets dat me startte. Er is niets dat me stopt.
Totdat ik niet meer weet, wat ik niet meer weet.
En ik niets meer neem, niets meer neem.
Tot ik ontwaak uit m'n slaap.
Op de dag waarop ik ooit was gegaan voor de faam.

Alles in het leven, gaat aan mij voorbij.
Morgen wordt het beter, dus ik staar stijf naar de tijd.
En ik vind m'n grens niet, zoek het maar het werkt niet. Insomnia, Insomnia.

Ik ben niet meer gelukkig met hetgeen wat ik doe,
Wil alleen maar meer. Steeds maar meer.
Tot ik verlies wat ik zocht, er was niets dat me startte.
Er is niets dat me stopt.
Totdat ik niet meer weet, wat ik niet meer weet.
En ik niets meer neem, niets meer neem.
Tot ik ontwaak uit m'n slaap.
Op de dag waarop ik ooit was gegaan voor de faam.