paroles de chanson Zilan - Bedirhan Gökçe

Bu gara yazgıdır, Zilan
Torpaksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş gibi
Sensiz de olmak kara yazgıdır, kurban
Biliy'sen?
Gaç gece, gaç gündüz adın' sayıklamışam
İçimden atamamışam
Köçelerde yolun' gözlemişem
El etmişem, işmar etmişem
Sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Ne zaman büyümüşsen fark etmemişem
Ne zaman ellerin büyümüş
Ne zaman gözlerin büyümüş
Ne zaman bürünmüşsen gara çarşafa
Bi' gözlerin görmüşem ceylan kimi, vurulmuşam
Sen, sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Daracık köçelere sığmamış sevdam
Seni Halil Rahman'da sormuşam, Anzılha'da
Urfa Kalesi'nde Nemrut Köşkü'ne adın' kazımışam
Sen gülmüş geçmişsen, Zilan

Şimdi, şimdi gelin oliy'sen telli duvaklı
Yine gülü misen biye?
Karaşar'dan gelen deli oğlan deği' misen?
Sevdamı içime gömdüm bilesen
Bu kentin hampara taşlarına sır sakladım
Üç kuruşluk başlık parasına deger miydi, Zilan?
Bilirem dahlin yoktur bu işte
Töreler böyle demiş, yazgılar böyle çizmiş
Kim garşı gelmiş ki sen de gelesen?
Atalar, Boynumuz kıldan incedir" demiş

Batsın töre
Batsın çile
Ya Zilan'ım
Ya Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım, Zilan'ım
Zilan'ım, oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy-oy
Oy-oy-oy-oy-oy
Oy

Her şafak seninle sökerdi, Zilan
Sıcak yaz geceleri seninle eserdi
Ben siye şiirler okurdum
Sen biye Urfa türkülerini
Yediveren gülleri gibi açılırdın baharla
Karakoyun Deresi'nden çiçekler getirirdin
Önceleri inanmamıştım sevdiğine
Fakat anladım zamanla
Seni yitirmek gor gibi yaktı yüregimi
Acımı anla

Kar ender yağardı Urfa'ya
Sevdamız yağan gar gibi aktı
Hatırlıy' misen?
Bir de tutkumuz yağmurda Çömçe Gelin oynamaktı
Şimdi sen mi gelin oliy'sen, Zilan?
Sevgin bir yanda, töreler diger yanda
Duydum ki guma olmişsen
Akar suda kaman çöpü gibi çaresiz
Ve de köle gibi itaatkâr, sessiz gidiy'sen, öyle mi?
Kaçıncı asrını yaşamakta Harran'da torpak?

Bu kenti terk ediy'em, Zilan
Anzılha'da gutsal balıklar şahidim olsun ki bu kenti terk ediy'em
Yasak mayın tarlalarını, kaçakta kol verenleri, can verenleri terk ediy'em
Efsunlu akrepleri, çiyanları, Urfa Kalesi'nde kenetlenen efsane Şahmaran'ı
Kümbetlerde barınan sahipsiz insanları terk ediy'em
Körpecik bedenine uzanan hoyrat elleri itmedigin için
Yıllardır söylenen ninniyi yazgı bellidigin için bu terk ediy'em

Bu sana son satırlarım, Zilan
Biliy'em unutacaksan beni
"Unutmam", deme biye
Davullar vuranda unutmalısan
Yoksa nasıl yaşayabilir bu acıyla insan?

Hani ağaçları çiçek açardı ya
Hani Urfa Divanı çalınırdı sıra gecelerinde
İşte ben
Her çiçek açanda nar ağaçları
Ve söylenende Urfa türküleri
Seni ve gülüşünü hatırlıy'ca'm
Bundan böyle cigaramda dumansın
Kaçak tütünden sarılmış
Her içime çekişte ağun yakacak beni

Kendini düşünmedin
Beni düşünmedin
Sevdanı düşünmedin
Çocuklarını düşün
Seni tutsak, beni esrik eden töreler
Çocuklarını da yakacak bir gün

Bu gara yazgı degildir, Zilan
Topraksız olmak, yetim kalmak yetmezmiş gibi
Sensiz olmak da kara yazgı değildir, gurban
Bu, bu çağlar boyu insanları gul eden bağnazlıktır, ki yıkılacak
Biliy'sen, Zilan?
Sen görmesen de ben görmesem de
Ceylan gözlü çocukların görecek, Zilan
Ceylan gözlü çocukların görecek, Zilan
Zilan, Zilan, Zilan