paroles de chanson Atish - Fadaei

نونتون تره چون دل ما خونه
دست ما تو دست هم دیگه ست، دست تو باتومه
گفتی آدم بدست ولی نگفتی بچه ی کانونه
کیرم تو قانونت
با اینکه آتیشم، رفیقم بارونه
بی کسی کشندس، بدتر از طاعونه
گلوله دارومه
انگار بمب هسته ای خوردیم، همه چی آرومه
فدائی هزار تا چشم داره مثل طاووس
هتل ستاره هاست آگاهی شاپور
یه دونه کفش دوختید برامون، صد تا پاپوش
لب پرده ی زبانه، هممون خاموش
به سیم سنتورمون نمی خوره مضراب
فرو می ریزیم مثل ارگ بم کرمان
با لقمه ی حروم روزمون می شه افطار
دلمون سیاهه، دست داده بامون شیطان

پرنده گم می شه انگار آسمون پارست
تو قفس زندونیه عقربه ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه هممون جا هست
پرنده گم می شه انگار آسمون پارست
تو قفس زندونیه عقربه ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه هممون جا هست

مردم چشای ما غمگین
مثل شمع آب می شه قندیل
با بنز اومدن از سن فروزان و فردین
ولی رد می شه از رو عاشقا ورقای تقویم
وقتی که کفتارا حلقه می زنن دورت
می فهمی از جنازه تغذیه می کنه خاک کُره
بچه ی آتیشیم ما نمی کنیم توبه
برق خنجرمو دیدی فکر کردی صبحه
بیت می گم دود بلند می شه از کله دماوند
واسه بچه های خیابون برف ملافه ست
می خوره پر علامت به کف آسفالت
انگار رو ساعدم نشسته همای سعادت
قاطی می شه دود طوسی حشیش و رباعیا
یه موتوری میاد سراغت با دو تا کلاه سیا
مچ دستت می افته رو زمین
خیابون بی رحمه، امون از جداییا

پرنده گم می شه انگار آسمون پاره ست
تو قفس زندونیه عقربه ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه همه مون جا هست
پرنده گم می شه انگار آسمون پارست
تو قفس زندونیه عقربه ی ساعت
اکسیژن تو سینه و کلمه تو کاغذ حبسه
شیکم زمین بزرگه، واسه هممون جا هست

ملتفت آتیشه نسوزی