paroles de chanson Systeem - Fresku

Mensen lopen met depressie, mensen rellen
Deze tijden toon ik werkethiek, m'n energy is vellen
De recipe is rust, en als ze 'rest in peace' gaan zeggen
Best believe dat je moet lopen om je destiny te kennen
Des te meer je naam groeit, destiny toch ben je
Des te meer ik geef aan je, echt verlies mezelf, ben zo –
Platgeslagen dat ik mensen niet kan bellen
Dat terwijl ik al de dingen die me stressen niet verberg

Mensen zeggen dat de kleinere successen vieren helpt
Soms voel ik dat het never-niet gaat wennen
Het vechten met mezelf, hetzelfde liedje verder
Het strijden tegen ego's, als je mensen niet kan redden
Dus niet te veel vingers, als we beste vrienden tellen
Kleine cirkel, maar doe alles voor mensen die me kennen

Soms moet goed gaan, op je smoel. Dat heet ervaring opdoen
Ik heb me veel te vaak verslagen gevoeld, ik ken het
Daar naaien die maten voor floes naar je, en zie je het niet, dan laat je het toe
Zie je niet wat die fam met je doet? Waardeloos, moe
Niemand vraagt "gaat het wel goed"

Oorlog voeren voor de vrede, broeder, ga voor je doel
Verzamel de moed. Ik moet slagen, maakt niet uit hoe
De frustratie en het schaamtegevoel
Hoe goed ga je, my nigger, ik moet draaien
Ik draai weer diezelfde cirkels, ik kan niet meer goed slapen, weer

Geef jou alles
Jij wilt zo veel van mij hebben, en meer
Dit al jaren lang

Zie jij wat wij worden?
Zonder systeem, o broeder, zie je?
Zo anders
Ik zit hier al een uur
Want ik heb niet geleerd om dit te vieren
Zit in het systeem en ik kom er niet uit

Zaken zijn zaken, mijn geld niet mijn liefde
Valt er geld te verdienen, dan zijn ze effen geen vrienden
Stacken die brieven, geen ruimte om successen te vieren
Om succes te behouden veranderen mensen in dieren

Geen collegiale sfeer, waarin ieder voor elkaar strijdt
Honger maakt je eigen broeder nog een maaltijd
In een wereld waar verraad gewoon normaal lijkt
En waar de creatiefste steeds het minst betaald krijgt

Geen ruimte om te denken aan gezondheid
Als je valt, is er geen mens die naar je omkijkt
Cijfers halen, blijven stijgen, steeds die prijs betalen
Dus je eigenwaarde is het allereerste wat je ontstijgt

Ik noem het over lijken gaan, jij noemt het doelgericht
Zo veel messen in je rug, inmiddels voel je niks
Ik vraag mezelf af wat groeien is
Want ik wil groeien in de wereld, maar –

Zie jij wat wij worden?
Zonder systeem, o broeder, zie je?
Zo anders
Ik zit hier al een uur
Want ik heb niet geleerd om dit te vieren
Zit in het systeem en ik kom er niet uit