paroles de chanson Tunay - Gloc-9
Wag
kang
mabahala,
may
nagbabantay
sa
dilim
Nag-aabang
sa
sulok
at
may
hawak
na
patalim
'Di
ka
hahayaan
na
muli
pang
masaktan
'Wag
ka
nang
matakot
sa
dilim
Ito
ay
kuwentong
hango,
nanggaling
sa
dalawang
taong
Nagmamahalan
nang
tunay,
ang
ngala'y
Elsa
at
Lando
At
kahit
parang
pagkakataon
ay
nakakandado
Dahil
magkalayo
ang
uri
ng
buhay
ang
estado
Ng
buhay
ni
Lando
ay
'di
nalalayo
sa
marami
Sinunog
ng
araw
ang
kulay
ng
balat
At
marami
nang
galon
ng
pawis
ang
kanyang
naidilig
sa
lupa
Upang
ang
gutom
ay
'di
na
masuklian
pa
ng
luha
Habang
ang
babaeng
kanyang
minamahal
ay
sagana
Ngunit
kabilang
sa
pamilya
na
'di
alintanang
Makipagkapuwa-tao
sa
mga
tulad
n'yang
dukha
Gayon
pa
ma'y
patuloy
ang
pagmamahal
na
pinunla
ng
pag-ibig
'Wag
kang
mabahala,
may
nagbabantay
sa
dilim
Nag-aabang
sa
sulok
at
may
hawak
na
patalim
'Di
ka
hahayaan
na
muli
pang
masaktan
'Wag
ka
nang
matakot
sa
dilim
Kahit
na
ano
mang
bagay
ang
pilit
na
ihadlang
Sino
man
ay
walang
makapipigil
sa
paghakbang
Ng
mga
paa
na
ang
nais
ay
marating
ang
ligaya
Niyayang
magtanan,
'di
nag-atubili
na
sumama
Hawak
ang
pangarap
at
pangako
sa
isa't
isa
Nagpakalayo-layo,
'di
namuhay
na
may
kaba
Dahil
alam
nila
na
sa
bawat
isa'y
nakalaan
At
ang
pagmamahalan,
tangi
nilang
sinasandalan
Wala
nang
ibang
bagay
pa
silang
mahihiling
Kundi
isang
pamilya
sa
loob
ng
apat
na
dingding
At
isang
bubong
na
maaaring
tawaging
tahanan
Bakit
may
pangit
na
kabanatang
kailangang
daanan
pa?
'Wag
kang
mabahala,
may
nagbabantay
sa
dilim
Nag-aabang
sa
sulok
at
may
hawak
na
patalim
'Di
ka
hahayaan
na
muli
pang
masaktan
'Wag
ka
nang
matakot
sa
dilim
Isang
gabi
ng
Huwebes,
lumubog
na
ang
araw
Doon
tayo
magkita,
pasalubong
ko'y
siopao
Upang
ating
paghatian
pagdating
ng
hapunan
Mayro'n
palang
nakaabang
sa
'min
na
kamalasan
Eskinita
sa
Ermita,
may
sumaksak
kay
Elsa
Sa
tagiliran,
isang
makalawang
na
lanseta
Ang
gamit
upang
makuha
lang
ang
kanyang
pitaka
Kami'y
mahirap
lamang,
bakit
'di
na
s'ya
naawa?
Hindi
ko
naabutang
buhay
ang
aking
mahal
At
hanggang
sa
huling
hantungan
ay
nagdarasal
"Bakit
po?
Bakit
po?",
ang
laging
lumalabas
Sa
'king
bibig,
palaboy-laboy,
ni
walang
landas
Akong
sinusunod,
baliw
sa
mata
ng
marami
Siguro
nga,
'di
ko
na
kilala
ang
aking
sarili
Pangala'y
taong
grasa,
may
patalim
na
gamit
At
ang
tanging
alam
ay
isang
malungkot
na
awit,
at
ang
sabi
'Wag
kang
mabahala,
may
nagbabantay
sa
dilim
Nag-aabang
sa
sulok
at
may
hawak
na
patalim
'Di
ka
hahayaan
na
muli
pang
masaktan
'Wag
ka
nang
matakot
sa
dilim
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.