Текст песни Sanrı - Altay Kenger

Kirpiklerin mi diken diken etime saplanan
Son tramvaylar mı uğultularıyla irkildiğim
Gerçekten o sen misin aynalarda duman duman
Ürkek bir ceset gibi ağzının kenarında kan
Ki her gece bembeyaz mendillerle sildiğim
Ve sonra ziyâ paşa bulvarı'nda amasya'nın
Akşamlar sinsi bir kahır gibi çökerken
Alnımdaki o çâresiz isâ tacı rezilliğimi
Bir çarmıh için çok geç oysa
Ve bir vaftiz için daha çok erken
Üstelik artık ne yani telefon numarasını
Ne değişen adresini bildiğim
Ama yine de kalleş bir sustalı gibi zaman zaman
Ciğerlerimi yuvalarından uğratan
Hatâlı hesaplar sonunda ve yanlış şehirlerde
Kelepçeli bir telâş gibi önüne dikildiğim
Eğer arduvaz bakışlarınsa belâ rüzgârı soluğunsa
Yağmur Atsız'sam eğer yüzümü hâlâ tanırsan
Farzet ki bir roman kahramanısın bir bakıma
Ve kalbin ister evet isterse hayır desin
İki kör jilet gibi kasım mâvisi hâlâ bileklerimdesin