Текст и перевод песни Andries Bezuidenhout - Na Die Geliefde Land

Na Die Geliefde Land

Ek moet twee keer omdraai voor ek die hek vind
Dis met geroeste slot en ketting vasgebind
Die grensdraad is stukkend so ek klim sommer deur
Die naambord het tot naamloos in die wind verweer

Ek volg 'n toegegroeide oprit in 'n bloekomboomlaning
Vyeboord se takke is verwronge geraamtes
Familiekerkhof stene fluister nog die name
Van mense aan wie ek lank terug verwant was

Ek het hier kom stilhou vir 'n laaste keer
Ek het niks om te sê nie, so ek skryf maar net neer
Ek dokumenteer wat die tyd beslis
Geen lesse te leer nie, dit is wat dit is

Steenbok verstar en vlug uit die klipskuur
Ek vind die pad na die opstal langs wat oor is van die kraalmuur
Aalwyn is meer gehard as 'n roostuin
En kaktus hou langer as roosmaryn

Rankers in die balke, vinknes teen die skoorsteen
Onkruid wat doodluiters deur vloerplanke beur
Porseleinteëlskerwe langs die badkamerdeur
Die nok is geknak, die mure verweer

Ek het hier kom stilhou vir 'n laaste keer
Ek het niks om te sê nie, so ek skryf maar net neer
Ek dokumenteer wat die tyd beslis
Geen lesse te leer nie, dit is wat dit is

Ek volg my spore terug na die motor langs die teerpad
Al teken van mense hier rond, 'n plastieksak
Wat windaf moes waai en teen 'n draad kom hande klap
Vir die pelgrimsprosessie van 'n verloopte hart

Ek het hier kom stilhou vir 'n laaste keer
Ek het niks om te sê nie, so ek skryf maar net neer
Ek dokumenteer wat die tyd beslis
Geen lesse te leer nie, dit is wat dit is

To the Promised Land

I have to turn around twice to find the gate
It's tied up with a rusty lock and chain
The fence wire is broken so I just climb through
The sign has weathered to anonymity in the wind

I follow an overgrown driveway into a row of blue gum trees
Fig orchard branches are warped skeletons
Family graveyard stones still whisper the names
Of people to whom I was once related

I've come to a standstill here for the last time
I have nothing to say, so I'll just write it down
I'm documenting what time has decided
No lessons to learn, it is what it is

Ibex freeze and flee from the rock shelter
I find the path to the homestead by what's left of the kraal wall
Aloe is tougher than a rose garden
And cactus lasts longer than rosemary

Creepers in the rafters, weaver's nest against the chimney
Weeds that brazenly break through floorboards
Ceramic tile shards by the bathroom door
The ridge is broken, the walls weathered

I've come to a standstill here for the last time
I have nothing to say, so I'll just write it down
I'm documenting what time has decided
No lessons to learn, it is what it is

I follow my tracks back to the car along the tar road
Only sign of people around here, a plastic bag
That should have blown away and come to rest against a wire
For the pilgrimage of a dilapidated heart

I've come to a standstill here for the last time
I have nothing to say, so I'll just write it down
I'm documenting what time has decided
No lessons to learn, it is what it is