Текст песни Khorshid Khanoom - Bahram

آفتابه... ولی سرده ، کوش خورشید خانومه هر*ه؟؟
با کدوم یکی از ستاره های آسمونِ من خوابیده که نیست رفته
شاید پشتِ ابره ، منم منتظر نمیمونم که بیاد بیرونُ ببینمش
میرم پشتِ ابرا تا بگیرمش ، تووی بغلم آخ ، سوختم
آخرین باری که دیده بودمت تووی صفحه یِ نمیدونم چندمِ کتاب نقاشیم بود
یادش بخیر
ای کاش چیده بودمت ، مثِ گل
ای کاش چیده بودمّت
خب، واسم تعریف کن با ابرِ جلوت رابطت چطوره ؟
شنیدم واسه این که کسی نمیتونه ببینتِت بَرخورده یه خُرده بهت
این فاصله دوره ، بیا به هم نزدیک تر بشیم تا دست بکشم رویِ موهایِ بورت
به تو محرَم شدم با نورت
منم ساکنِ یه شهر ، یه مسافرِ غریب توو خونه، وارث یه درد
از چیدن سیب درختِ توو آسمونت
مردم من میگن که خورشید خانوم هنوز خوابه
ولی عکسِت هنوز گوشه یِ اتاقِ خدا توو قابه
هر روز پا میشه و گردشُ میگیره و میگه به قول زمینیا
خورشید تا اَبد پشتِ ابر نمیمونه
نه، نه نمیمونه
نه برو عقب منو بغلم نکن منو آروم میکنی
بزار داد بزنم به همه بگم که یه روز
میای بیرون از پشتِ اَبر زمینو جارو میکنی
بگو میای لعنتیـــــ ، بگو میای لعنتی
بگو میای لعنتی ، بگو میای
بگو میای ، بگو میای ، بگو میای ، بگو میای
نگران نباش ، من هوای تو رو دارم خانوم
از پشتِ ابر یهو نیا بیرون، دستتو بده به من خیلی آروم
یه کم آروم باش ، از ابرِ جلوت دلگیر نباش
که من حاصلِ بارش بارون هام
تو این چند ساله جات خیلی خالی بود
وای خیلی عالی بود ، اون وقتا که بودی
من اُفتادم پایین جات خیلی خالی بود
آفتاب بود ، ولی سرد
این آسمون واسه تو جا دار بود ، ولی تنگ
بگو میای لعنتیـــــ ، بگو میای لعنتی
بگو میای لعنتی ، بگو میای
بگو میای ، بگو میای ، بگو میای ، بگو میای
بگو میای لعنتی، بگو میای لعنتی، بگو میای