Текст песни Zilvermeer - Bart Peeters

In de zomer gingen we zwemmen
In het Zilvermeer
Met vriendjes en vriendinnetjes
En we zwommen op en neer.
'T waren werkelijk gouden tijd
Aan het Zilvermeer in Mol
En we haalden onze zwemslag thuis
En we gingen aan de rol

Die tijden zijn voorbij en ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer

We waren net een jaar of dertien
Op dat Zilvermeerse strand
En niemand kon de toekomst zien maar we liepen hand in hand
Je kan zwemmen in rivieren
Je kwam zwemmen in de zee.
Maar die vriendinnetjes van het Zilvermeer
Brachten zelfs hun zussen mee.

Die tijden zijn voorbij en ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer
Die tijden zijn voorbij en ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer

En haar broer zei, je hebt gevlinderd
Met mijn zus 'k zei nee, ik loog.
En hij sloeg mij ongehinderd
Een dik vet dagpauwoog
Het waren werkelijk gouden tijden aan dat mooie Zilvermeer
En van dat blauwe oog omdat ik loog zie je nu geen sporen meer

Die tijden zijn voorbij en ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer
Die tijden zijn voorbij en ze komen nooit meer weer
Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer

Ze zijn niet meer van goud ze zijn zelfs niet zilver meer.