Текст песни Güneşimden Kaç - Bulutsuzluk Ozlemi

Günlerden bir gün kara kışın sonuna doğru
Gün güneşliydi, o gün kendimi azad etmiştim
Rüzgar beni bir sahile götürdü
Bir yer bulup oturmuştum
Bir türkü tutturmuştum

Kafam çok karışık aynı dertten muzdariptim
Vakit harcamamalıydım, para bulmam lazımdı
Böyle bir durumda asıl orada
Nasıl olduğuma şaşıyordum ben
Bir yer bulup oturmuştum
Bir türkü tutturmuştum

Güneş bana gülümsüyordu
İçimi ısıtıyordu
Sen dikildin karşıma, karşıma, karşıma

Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç

Balıkçılar geri dönmüşlerdi bomboş
Kediler ve yaşlılar her zaman onları beklerdi
Her şeyi Hitit aslanı gibi izliyordu Karabaş
Herkes çalışıyordu, yosun kokusu duydum
Bir türkü söylemekte idim

Deniz ışıldıyor, göz kamaştırıyordu
Sesler ve şekiller giderek belirsizleşiyordu
Bildiklerim bilemediklerimden azdı
Kainatta bir yerdeydim
Bir türkü söylemekte idim

Güneş bana gülümsüyordu
İçimi ısıtıyordu
Sen dikildin karşıma, karşıma, karşıma

Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç

Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç, güneşimden kaç
Güneşimden kaç, güneşimden kaç