Kandulu - DKM перевод на немецкий

Kandulu

සිරවී සිටින්නේ ජීවිතයේ
නුඹේ රුව මෑවී මෑවි ඈවිලෙන්නේ
දුක නෑති මග සොයනා කාලෙක අපි දෙදෙනා වෙන්වුනේ
මග හෑරුනු ඒ දවසට යන්නයි මා පෑතුවේ

කදුලු වලින් තෙමිලා ඈගේ මුහුනේ සිනහව නෑ
ඉස්සර වාගෙ දෑන් ඈගේ ලග සෙනෙහස නෑ

ඈගෙ රුව මා දකිනා දවස
පලවෙනි ලියුම ලියු දවස
පලවෙනියට සිප ගත් දවස
මතකෙට ආවේ අදද

කදුලු වලින් තෙමිලා ඈගේ මුහුනේ සිනහව නෑ
ඉස්සර වාගෙ දෑන් ඈගේ ලග සෙනෙහස නෑ
කදුලු වලින් තෙමිලා ඈගේ මුහුනේ සිනහව නෑ
ඉස්සර වාගෙ දෑන් ඈගේ ලග සෙනෙහස නෑ

ඇත්තක් වහන්න බෑ දැම්මත් දාහක් මුඛ වාඩම්
ලස්සනම දේවල් ඉගැන්නුවේ කැත පාඩම්
අපේ අතීතෙට මට එක පාරක් යන්නට හැකිනම්
උබේ හිනාව ගෙනත් දෙනවා කෙල්ලේ ආයේ නාඩන්
මගේ හිත දිනුවට දුකද මන් දුන්න සහතිකේ
සමාවෙයන් කෙරුවට සෙනෙහස ඝාතනේ
රට්ටුන්ට තොරණක් වෙලා අපේ මේ ජාතකේ
උන් ඒ එලියෙන් සතුටක් ලබද්දි අපි දෙන්නම තාමත් කලුවරේ
උබ ගැන ලිව්වේ මම ලියු හැම වඳනක්ම
මතක් වෙන නිසා කෙල්ලේ උබේ හැම අඟලක්ම
හදා ගන්නම් මම. මගේ අතින් වුන වරදක්ම
උබේ සතුට විතරයි මට ආයේ වැදගත්ම
ආදරේ නම් හිත සනසපු වචනේ
උඹ අකුරක් ලිව්වත් මම වුනා නේද මකනේ
ආයේත් සමාවෙලා තුරුලු වෙලා මේ සීතලේ
මූණ බලන් කියපන් උබේ අවසන් තීරණේ

කදුලු වලින් පිරී නෙතු නුඹේ අද
හදවතම පුරා මම බොද වුන
මතකයෙන් එහා අපි සිරවුන
මා නිහඩම වුන ඈ නිහඩම වුන

කදුලු වලින් තෙමිලා ඈගේ මුහුනේ සිනහව නෑ
ඉස්සර වාගෙ දෑන් ඈගේ ලග සෙනෙහස නෑ
කදුලු වලින් තෙමිලා ඈගේ මුහුනේ සිනහව නෑ
ඉස්සර වාගෙ දෑන් ඈගේ ලග සෙනෙහස නෑ

Tränen

Gefangen bin ich im Leben,
Dein Bild erscheint, taucht immer wieder auf, quält mich.
In einer Zeit, als wir einen Weg ohne Leid suchten, trennten wir uns beide.
Zu jenem Tag, als wir den Weg verloren, wünschte ich zurückzukehren.

Von Tränen durchnässt, ist auf deinem Gesicht kein Lächeln.
Wie früher, gibt es jetzt bei dir keine Zärtlichkeit mehr.

Der Tag, an dem ich dein Antlitz sehe,
Der Tag, an dem ich den ersten Brief schrieb,
Der Tag, an dem wir uns zum ersten Mal küssten,
Kam die Erinnerung daran heute?

Von Tränen durchnässt, ist auf deinem Gesicht kein Lächeln.
Wie früher, gibt es jetzt bei dir keine Zärtlichkeit mehr.
Von Tränen durchnässt, ist auf deinem Gesicht kein Lächeln.
Wie früher, gibt es jetzt bei dir keine Zärtlichkeit mehr.

Die Wahrheit lässt sich nicht verbergen, selbst wenn man tausend Masken aufsetzt.
Die schönsten Dinge lehrten hässliche Lektionen.
Wenn ich nur einmal in unsere Vergangenheit zurückkehren könnte,
Dein Lächeln bringe ich dir zurück, Mädchen, weine nicht mehr.
Dafür, dass du mein Herz gewonnen hast, gab ich dir ein Zeugnis des Leids?
Verzeih mir, dass ich die Zuneigung ermordet habe.
Unsere Lebensgeschichte wurde zu einem Spektakel für die Leute.
Während sie aus diesem Licht Freude schöpfen, sind wir beide immer noch im Dunkeln.
Über dich schrieb ich jedes Wort, das ich verfasste.
Weil ich mich an jeden Zentimeter von dir erinnere, Mädchen.
Ich werde es wiedergutmachen. Jeden Fehler, den ich begangen habe.
Nur dein Glück ist mir wieder am wichtigsten.
Liebe ist das Wort, das das Herz besänftigte.
Selbst wenn du einen Buchstaben schriebst, wurde ich zum Radiergummi, nicht wahr?
Wieder vergeben, umarmt in dieser Kälte.
Sieh mir ins Gesicht und sag mir deine endgültige Entscheidung.

Deine Augen sind heute von Tränen erfüllt.
In deinem ganzen Herzen wurde ich verschwommen.
Jenseits der Erinnerung waren wir gefangen.
Ich wurde still, du wurdest still.

Von Tränen durchnässt, ist auf deinem Gesicht kein Lächeln.
Wie früher, gibt es jetzt bei dir keine Zärtlichkeit mehr.
Von Tränen durchnässt, ist auf deinem Gesicht kein Lächeln.
Wie früher, gibt es jetzt bei dir keine Zärtlichkeit mehr.