Текст песни To Kainourgio Emeis - Dimitra Galani

Κι όταν ο δρόμος μας δυσκόλευε πολύ
Κι ήταν τα χρόνια τόσο ξένα που αδικούσαν
Αυτά που θέλαμε να ζούμε πιο πολύ
Απ' το μηδέν οι αντοχές μας ξεκινούσαν

Κι έλιωνε τότε το εγώ μες στο εμείς
Και το σκοτάδι το ημέρευε το πείσμα
Και μ' ένα τίποτα την ώρα της αυγής
Στη μέρα έδινε η ζωή το πρώτο χρίσμα

Κι ένα ολοκαίνουριο εμείς
Σαν το μωρό ζητάει γονείς
Να το αναλάβουν
Και εκεί στην άκρη της ευχής
Το μέλλον που έρχεται θαρρείς
Να καταλάβουν

Κι όταν ο τρόπος μας δυσκόλευε πολύ
Σε ποιο σημείο η καρδιά κι ο νους ενώνουν
Κάτι γινόταν μες στη νύχτα την πυκνή
Κι αρχίζαν πάλι οι φωνές να δυναμώνουν
Κι έτσι όπως τώρα κουρασμένους μας κοιτώ
Κι έτσι όπως χάνεται η ελπίδα στη ζωή μας
Θα 'θελα πάλι τον παλιό μας εαυτό
Να 'βλεπα να 'ρχεται να κάθεται μαζί μας

Κι ένα ολοκαίνουριο εμείς
Σαν το μωρό ζητάει γονείς
Να το αναλάβουν
Και εκεί στην άκρη της ευχής
Το μέλλον που έρχεται θαρρείς
Να καταλάβουν

Κι ένα ολοκαίνουριο εμείς
Σαν το μωρό ζητάει γονείς
Να το αναλάβουν
Και εκεί στην άκρη της ευχής
Το μέλλον που έρχεται θαρρείς
Να καταλάβουν