Текст и перевод песни Farhad - Hafteh Khakestari

Hafteh Khakestari

شنبه روز بدی بود، روز بیحوصلگی
وقت خوبی که میشد غزلی تازه بگی؛

ظهر یک شنبه ی من، جدول نیمه تموم
همه خونه هاش سیاه، روی خونه جغد شوم؛

صفحهی کهنه ی یادداشتای من
گف دوشنبه روز میلاد من ئه
اما شعر تو میگه که چشم من
تو نخ ابره که بارون بزنه
آخ اگه بارون بزنه
آخ اگه بارون بزنه!

غروب سهشنبه خاکستری بود
همه انگار نوک کوه رفته بودن
به خودم هی زدم از اینجا برو!
اما موش خورده شناسنامهی من!

عصر چارشنبهی من!
عصر خوشبختی ما!
فصل گندیدن من!
فصل جون سختی ما!

روز پنجشنبه اومد
مث سقائک پیر
رو نوکاش یه چیکه آب
گف به من بگیر، بگیر!

جمعه حرف تازه ای برام نداشت
هر چی بود، پیش تر از اینها گفته بود!

A Week of Sadness

Saturday was a bad day, a day of boredom
A good time when you could have said a new ghazal;

Sunday afternoon, a half-finished puzzle
All the houses are black, on the house an owl is ominous;

The old page of my notes
Said Monday is the day of my birth
But your poem says that my eyes
Are waiting for the clouds to rain
Oh, if it rains
Oh, if it rains!

Tuesday evening was gray
Everyone seemed to have gone to the top of the mountain
I kept telling myself to leave here!
But my birth certificate has been eaten by a mouse!

Wednesday afternoon of mine!
The afternoon of our happiness!
The season of my decay!
The season of our tough times!

Thursday came
Like an old water carrier
On its beak a drop of water
Said to me, take it, take it!

Friday had nothing new for me
Whatever there was, it had said before!