Текст песни Zeynep - Fatih Kısaparmak

Rüzgarın önünü kestiler bugün
Halaya zincir vurdular
Yaprakların bahara borçlu gününü Cerrahpaşa Hastanesi'ne uğurladılar

Yürüdü topal rüzgar gündüzlerin üstüne
Kanatları kırıldı ak bulutlu sabahın
Dilinde türkülerle ve dirençle geceye karşı
Yürüdü yalın ayak ben bahar demiştim sana

Sen son bahar oldun gençliğimin
Eğri çarkın eğrileri çoktu
Oysa eğrinin yanında doğruya yer yoktu
Rüzgarın önünü kestiler bugün

Halaya zincir vurdular sersefil zamanın
Kırık dökük kızıydın tohumların özlem yüklü bulutundasın şimdi
Ağlasan toprak çatlar utancından
Sabahın alacası tükenir sırıl sıklam uyanır yürüdüğümüz yollar
Bilmeyiz saatler kaça kurulur yarınlara sancılanır şafaklar
İçimdeki yangın korkutur seni Edirne Kapı'da bir grup vakti

İçimde yem yeşil bir dal kırılır otuz bahar sonra da olsa
Adı sensizlikde olsa yılların bir ambulans sireninde
Ve sedyesinde çaresizliğin hatırlarım seni
Yaşamak türküsü erken bitince
Ömür son limana demirleyince
Anlatacak çok şey kalır doğmamış bebeklere

İşte böyle Zeynep kim bilir kaç sabah bekledi
Benim seni beklediğim kadar
Bir çocuğun ölümü kadar hazin bir seyyah taksimi kadar yaralı
Ve öylesine açki her taze mezar

Kalem olsa dünyadaki bütün ağaçlar
Ve bütün denizler mürekkep olsa
Senin şiirini yazamam yine de
Rüzgarın önünü kestiler bugün
Halaya zincir vurdular
Görecek göz olmayınca
Işığın ne anlamı var