Текст песни Słoik Z Dżemem Truskawkowym - HOMEr

Mam już dość, serio dość, to i tak wszystko przeminie
Jeśli Ta Jedna przyjdzie, powiedz jej że jestem w Kinie
Wyszło trochę flegmatycznie - cóż - poezja z tego słynie
Rozdział pierwszy - Rozdział siódmy, i od nowa wszystko ginie

Ekstaza brudna, rozmyta, strugi, smugi, woda płynie
Słoik z dżemem truskawkowym - utwór, który się pominie...
Szalony pomysł wyjścia dawno leży już w ruinie
Odczytane wiadomości wciąż sprawiają, że mój zapał
Ginie
Ginie
Ginie

W pokoju szaro, patrzy na mnie rozpłakana Billie
Przy biurku chłopiec - on nie płacze, a nawet nie kwili
Nie ma już siły, ni ochoty na łapanie chwili
Rozmyśla o tym, co by było gdybyśmy nie żyli

Na ziemi spodnie, notatnik i podręcznik od WOSu
Popruty szalik, trzy chusteczki i te parę osób
Co uważałeś za ideał czy za dar od losu
A oszukały Cię w najboleśniejszy z wszystkich sposób

Dzisiaj środa, jutro szkoła, więc ochłonąć Ci nie będzie dano
Czym przywita mnie jutro, co będzie kiedy wstanę rano?
Jeśli wstanę rano

Włącza muzykę, wnet wyłącza bo stracił ochotę
W ciszy świadomość że ma w sobie tą straszną miernotę
W której nie zmienia się od lat już nic ani na jotę
Myśl go zabija, więc się wtula jeszcze głębiej w fotel

Boli go głowa, roztrzęsiony już nie wytrzymuje
Szuka bezmyślnie kogoś blisko, kto go uratuje
I tak natrafia znów na dziewczę, znowu romansuje
Znowu euforia, dół i romans, a jednak wciąż czuje

Jak samotność go przytłacza, i widzi ile już osób zranił
Wyjść z koła nie potrafi i sam siebie bez przerwy gani...
Nań nie szczędząc krtani

Słoik z dżemem truskawkowym pokrył zgiłozielonkawy nalot
Czym jestem i kim będę
Czym skończy się życiowy galop
Kiedy skończę...