Текст песни Marge Parvaz - Hassan Shamaizadeh

خداوندا خداوندا خدایا
غم غربت گرفته لحظه ها را
گلوی مانده از فریاد و ای داد
نداند کس غم
نداند کس غم مرگ صدا را

دیگه تو کوچه های شب گرفته
دیگه تو کوچه های شب گرفته
نمیپیچه صدای های آواز
نه آوازی نه آهنگی نه شعری
چه سنگینه سکوت مرگ پرواز

چروک خاک از پیشونی ماست
غم پاییز از ویرونی ماست
شب کوچه غریب باد ولگرد
به یاد، به یاد مستی و شب خونی ماست

دل و حال و هوای ما کجا رفت
شب و شب گریه های ما کجا رفت
چه خاموشانه فصل پیری و مرگ
چه خاموشانه فصل پیری و مرگ
جوونی من و تو بی صدا رفت
جوونی من و تو بی صدا رفت

چرا ای دوست ای هم خونه من
چرا ای دوست ای هم خونه من
چنین از خانه خود میگریزی
شکسته دل اسیر بهت و تردید
شکسته دل اسیر بهت و تردید
همیشه با دل خود در ستیزید
همیشه با دل خود در ستیزید

به دلداری امید و عشق و ماندن
به سر اما هوای کوچ و هجرت
اگه پشت سرت غمخانه داری
اگه پشت سرت غمخانه داری
چه داری پیش رو جز درد غربت
چه داری پیش رو جز درد غربت

دلت یادآور دلبستگی هاست
حضور تو حضور خستگی هاست
همی میماند و مانده برایت
همی میماند و مانده برایت
که تنها خاک ایران خانه ماست
که تنها خاک ایران خانه ماست

برای زادن ما اولین جا
برای رویش ما بهترین خاک
پناه آخرین اینجاست اینجاست
برای مردن ما آخرین خاک
برای مردن ما آخرین خاک

دلت یادآور دلبستگی هاست
حضور تو حضور خستگی هاست
دلت یادآور دلبستگی هاست
حضور تو حضور خستگی هاست
همی میماند و مانده برایت
همی میماند و مانده برایت
که تنها خاک ایران خانه ماست
که تنها خاک ایران خانه ماست

که تنها خاک ایران خانه ماست