Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - 1788

1788

Ta pierwsza morska podróż do Australii!
Łotry przy burtach, prostytutki w kojach
Wszyscy się bali, łkali i rzygali
W drodze do raju, przewrotności Twoja
Panie, coś w jeszcze nam nieznanych planach
Miał czarne diabły strzegące wybrzeży
Edenu, który przeznaczyłeś dla nas
A w który nikt, prawdę mówiąc, nie wierzył!
Czym żeśmy, marni, zasłużyli na to?
Ten, co zawisnąć miał za kradzież płaszcza
Płakał nad swoją niechybną zatratą
Nie widział Ciebie w robaczywych masztach
Statku, co tylko był więzieniem nowym
Tej co kupczyła ciałami swych dziatek
Ani przez mgnienie nie przyszło do głowy
Że to nadziei - nie rozpaczy statek
Niejeden żołnierz z ponurej eskorty
Bo czym się ich los od naszego różnił?
Wiedział, że nigdy już nie ujrzy portu
Gdzie go podejmą karczmarze usłużni
I płatne dziewki, że zabraknie rumu
Zanim do celu przygnasz okręt szparki
Z marynarzami pili więc na umór
I wbrew zakazom - grali o więźniarki
Prawda, nie wszyscy próby Twe przetrwali
Ale też ciężkoś nas doświadczał, Panie
Nie oszczędzałeś nam wysokiej fali
Za którą mnogim przyszło w oceanie
Zakończyć żywot, innym dziąsła zgniły
Wypadły zęby, rozgorzały wrzody
Więc znaczą nasz zielony szlak mogiły
Szkorbutu, szału, francuskiej choroby
Nikt nie odnajdzie w ruchomych otchłaniach
Ciał nieszczęśników - oprócz Ciebie, Boże
Ich żywot grzeszny epitafiów wzbrania
Lecz - ukarani, więc wystarczy może
Żeś się posłużył straszliwym przykładem
Oni naprawdę dotarli do piekieł
A umierając nie wierzył z nich żaden
Że w swym cierpieniu umiera - człowiekiem
Ląd nam się wydał niegościnny, dziki
Łotr bez honoru, kobieta sprzedajna
Z dnia na dzień - jak się stać ma osadnikiem
Nieznanych światów? Bo rozpoznać Raj nam
Nie było łatwo znaleźć w sobie siłę
Wbrew przeciwnościom, bez słowa zachęty
By mimo wszystko żyć nim nam odkryłeś
Kraj szczodry w zboże, złoto i diamenty
Łajdacki pomiot, łotrowskie nasienie
Czerpiąc ze spichrza Twoich dóbr wszelakich
Choć tyle wiemy własnym doświadczeniem
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki
W nas jest Raj, Piekło i do obu-szlaki

1788

This first sea voyage to Australia, my love!
Rogues by the rails, prostitutes in the cabins
Everyone afraid, weeping and retching
On the way to paradise, Your irony, oh Lord
You, who in plans still unknown to us,
Had black devils guarding the shores
Of Eden, which You destined for us,
And in which no one, frankly, believed!
What did we, wretched, deserve such a fate?
The one who was to hang for stealing a coat,
Cried over his certain loss,
Didn't see You in the wormy masts
Of the ship, which was just a new prison.
The one who traded in the bodies of her children,
For even a moment it didn't occur to her
That this was a ship of hope - not despair.
Many a soldier from the gloomy escort,
For how was their fate different from ours?
Knew he would never see the port again,
Where helpful innkeepers would welcome him
And paid girls, that there would be no rum
Before the nimble ship reached its destination.
So they drank with the sailors to excess,
And against the rules - gambled for the female prisoners.
True, not all survived Your trials,
But You also tested us severely, Lord.
You did not spare us the high waves,
Behind which many ended their lives in the ocean,
Others' gums rotted,
Teeth fell out, ulcers flared up.
So our green path is marked by the graves
Of scurvy, madness, the French disease.
No one will find the bodies of the unfortunates in the moving abysses,
Except You, God.
Their sinful life forbids epitaphs,
But - punished, so perhaps it's enough
That You used a terrible example.
They truly reached hell,
And as they died, none of them believed
That in their suffering they were dying - as humans.
The land seemed inhospitable to us, wild.
A dishonorable rogue, a corrupt woman,
From day to day - how is one to become a settler
Of unknown worlds? For to recognize Paradise for us
It was not easy to find the strength in ourselves
Against adversity, without a word of encouragement,
To live despite everything before You revealed to us
A land rich in grain, gold and diamonds.
A villainous brood, a rogue's seed,
Drawing from the storehouse of all Your goods,
Though we know so much from our own experience,
Within us is Paradise, Hell and the paths to both.
Within us is Paradise, Hell and the paths to both.
Within us is Paradise, Hell and the paths to both.
Within us is Paradise, Hell and the paths to both.