Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Bajka o Glupim Jasiu

Bajka o Glupim Jasiu

Ojców dom pożegnał Głupi Jasio
Szukać Wody Życia rad nie rad
Stopy ścisnął swym niedobrym braciom
Którzy siłą go wysłali w świat
Schedę jego wezmą I zmarnują
Nic powiedzieć nie mógł, choćby chciał
Więc wyruszył w drogę pogwizdując
Starczy mu, że mowę zwierząt znał
Starczy mu, że mowę zwierząt znał
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Śmiał się w lesie szczebiot ptasi
Prawda to, że ci rozumu brak!
Woda Życia nie istnieje
A w obczyźnie nam zmarniejesz!
Ale on przed siebie szedł i tak
Ale on przed siebie szedł i tak
Szedł za słonkiem, tam gdzie zachodziło
Po stopami chrzęścił złoty żwir
Ale złoto Jasia nie olśniło
Wsłuchal się w wieczornych ptaków ćwir
Idź - ćwierkały - Jasiu do stolicy
Gdzie umiera Król na łożu z piór
Uzdrów go wywarem z ziarn pszenicy
On ci władzę da i jedną z cór
On ci władzę da i jedną z cór
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Wabił w lesie szczebiot ptasi
Wszak bogactwo lepsze jest od bied!
Nie istnieje Woda Życia
Więc przynajmniej miej coś z życia!
Ale on i tak przed siebie szedł
Ale on i tak przed siebie szedł
Nie chciał władzy Jasio, bo był głupi
I nie myślał o najsłodszym z ciał
Bo by się miłością, władzą upił
A on Wodę Życia znaleźć miał
Zawędrował w osypiska dzikie
Gdzie się węże wiły mu u nóg
Uciekłby - kto mądry - przed ich sykiem
Ale Jasio syk zrozumieć mógł
Ale Jasio syk zrozumieć mógł
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Jeśliś nas się nie przestraszył
Idź przed siebie ścieżką na sam szczyt
Lecz nie zważaj na uroki
Nie oglądaj się na boki
Bo cię wtedy nie ocali nikt
Bo cię wtedy nie ocali nikt
Pnie się w górę ścieżką kamienistą
Wśród upiorów, widm, bezgłowych ciał
Ale nie przeraża go to wszystko
Bo nie takie baki z domu znał
Widzi już na szczycie, jak ze źródła
Woda Życia tryska srebrną mgłą
A przy źródle jeden z braci mruga
Popatrz, Jasiu w dół, tam jest twój dom!
Popatrz, Jasiu w dół, tam jest twój dom!
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Coś na złudę się połasił
Raz spojrzałeś w dół, jedyny raz
Na nic trudy, droga krwawa
Zniknął dom I brata zjawa
I zmieniłeś się pod szczytem w głaz
I zmieniłeś się pod szczytem w głaz
Wraca teraz Głupi Jaś z kamienia
Pełznie drogą rok po roku - cal
Lecz przeminą całe pokolenia
Nim pokonać zdoła złotą dal
A gdy dotrze już do domu kamień
Dzieciom ktoś opowie o nim baśń
I pojawi się przy starej bramie
Ożywiony baśnią Głupi Jaś
Ożywiony baśnią Głupi Jaś
Głupi Jasiu, Głupi Jasiu
Rozumiałeś mowę ptasią
Ale więcej już rozumiesz dziś
W baśniach śpią prawdziwe dzieje
Woda Życia nie istnieje
Ale zawsze warto po nią iść
W baśniach śpią prawdziwe dzieje
Woda Życia nie istnieje
Ale zawsze warto po nią iść

The Tale of Foolish Johnny

Foolish Johnny bid farewell to his father's home
To seek the Water of Life, whether he liked it or not
He hugged the feet of his wicked brothers
Who had forcefully sent him out into the world
They will take his inheritance and squander it
He couldn't say a word, even if he wanted to
So he set off on his journey, whistling
It was enough for him that he understood the language of animals
It was enough for him that he understood the language of animals
Foolish Johnny, Foolish Johnny
The birds chirped with laughter in the forest
It's true, you lack reason!
The Water of Life doesn't exist
And you will perish in a foreign land!
But he kept walking forward, just like that
But he kept walking forward, just like that
He walked towards the sun, where it set
Golden gravel crunched under his feet
But Johnny wasn't blinded by gold
He listened to the chirping of evening birds
Go - they chirped - Johnny, to the capital
Where the King is dying on a bed of feathers
Heal him with a decoction of wheat grains
He will give you power and one of his daughters
He will give you power and one of his daughters
Foolish Johnny, Foolish Johnny
The chirping of birds lured him in the forest
After all, wealth is better than poverty!
The Water of Life doesn't exist
So at least get something out of life!
But he still walked forward
But he still walked forward
Johnny didn't want power, because he was foolish
And he didn't think about the sweetest of bodies
Because he would have become intoxicated with love and power
And he was supposed to find the Water of Life
He wandered into wild scree
Where snakes coiled at his feet
Anyone wise would have fled from their hissing
But Johnny could understand the hissing
But Johnny could understand the hissing
Foolish Johnny, Foolish Johnny
If you weren't afraid of us
Go forward on the path to the very top
But don't pay attention to the charms
Don't look to the sides
Because then no one will save you
Because then no one will save you
He climbs up the stony path
Among ghosts, specters, headless bodies
But he isn't scared of all this
Because he knew such stories from home
He already sees at the top, how from the source
The Water of Life gushes as a silver mist
And by the source one of his brothers winks
Look down, Johnny, there's your home!
Look down, Johnny, there's your home!
Foolish Johnny, Foolish Johnny
You fell for an illusion
You looked down once, just once
Your efforts and bloody journey were in vain
The house and your brother's apparition disappeared
And you turned into a rock beneath the summit
And you turned into a rock beneath the summit
Now Foolish Johnny returns from the stone
He crawls along the road year after year - inch by inch
But entire generations will pass
Before he manages to conquer the golden distance
And when the stone reaches home
Someone will tell the children a fairy tale about him
And he will appear at the old gate
Foolish Johnny, brought to life by the fairy tale
Foolish Johnny, brought to life by the fairy tale
Foolish Johnny, Foolish Johnny
You understood the language of birds
But you understand even more today
True stories sleep in fairy tales
The Water of Life doesn't exist
But it's always worth going after it
True stories sleep in fairy tales
The Water of Life doesn't exist
But it's always worth going after it