Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Ballada O Ubocznych Skutkach Alkoholizmu

Ballada O Ubocznych Skutkach Alkoholizmu

Siedziałem w barze jakiejś git organizacji
I zamówiłem już na obiad dwa kotlety,
Przysiadł się facet i już siedział do kolacji
I zdążył ze mną zaprzyjaźnić się - niestety.
Gdzieś koło piątej wnieśli pierwsze alkohole,
Dziesięć po szóstej bruderszaftaśmy wypili,
A potem Vermouth Istra Burgund i Beaujolais,
Iśmy na cięższe się paliwo przerzucili.
Rozmowa z wódek zeszła wnet na politykę.
Przy czystej - czystąśmy krytykę prowadzili,
Zahaczyliśmy takoż o metafizykę,
A potem to już żeśmy tylko pili.
Gdzieś tak w połowie tej wykwintnej konwersacji,
Gdy po szampanie słodkim kończyliśmy winiak
Zapis się skończył i urwała perforacja
I co tu gadać wiele schlałem się jak świnia.
Kiedym się ocknął to siedziałem w ciemnej celi,
Nade mną schylał się przyjaciel od kieliszka,
O mej krytyce ci co chcieli to wiedzieli,
A w jego ręku tkwiła długa biała kiszka.
On spisał wszystko co mówiłem wtedy w barze
I uzupełnił tu i tam ozdobnym słowem
I protokołem tym pomachał mi przed twarzą
Kazał podpisać. Ręką trzymał mnie za głowę.
Gdym nie podpisał, chciał już ze mnie zrobić kaszę
I pomyślałem ja że przyszła na mnie pora;
Gdym go majorem mym znajomym chciał postraszyć -
On raz mnie w mordę mówiąc - ja ci dam majora!
Lecz to co było to wstęp tylko, to przygrywka.
Bóg jeden wie ile wycisnął krwi i potu.
Gdym już wyglądał cały jak wpół zgniła śliwka
To usłyszałem jak powiedział - gotów!
Za słowa mnie skazali na dożywocie
Bom rząd i organ bezpieczeństwa zbyt obraził,
Wsadzili do więzienia mnie i po kłopocie
Raz dziennie na dziedziniec żem na spacer łaził.
Trzy razy na dzień jadłem zupę, chleb z cebulą,
Chleb kradłem, więc codziennie ktoś przeze mnie pościł.
W tym samym czasie rząd, co był nade mną górą -
To samo robił z resztą ludzi na wolności.
Po kilku latach wreszcie komuś się znudziło,
A u nas słowo "dosyć" zaraz w czyn obrasta.
Czego rząd nie dał - wzięto sobie siłą
Zmieniono w końcu calusieńki rząd i basta.
A nowe władze protokoły me przejrzały
Natychmiastowe zarządziły wypuszczenie,
A gdym wychodził posypały się pochwały
I na mą cześć wspaniałe przemówienia.
I żyję teraz tu samotny bez nadziei
Ja obywatel dziś powszechnie szanowany
Za wielkie słowa w obronie mych idei,
Którem wygłosił, gdym w pestkę był zalany.

Баллада о побочных эффектах алкоголизма

Сидел я, милая, в баре какой-то организации,
И заказал уже на обед два котлеты,
Подсел какой-то парень, и просидел до ужина,
И успел со мной подружиться - к сожалению.
Где-то около пяти принесли первые алкогольные напитки,
Десять минут седьмого мы выпили по-братски,
А потом вермут, истрийское, бургундское и божоле,
И перешли мы на более тяжелое топливо.
Разговор с водки перешел вскоре на политику.
Под чистую - чистую критику мы вели,
Затронули также и метафизику,
А потом мы уже только пили.
Где-то в середине этой изысканной беседы,
Когда после сладкого шампанского заканчивали коньяк,
Запись закончилась и оборвалась перфорация,
И что тут много говорить, я напился как свинья.
Когда я очнулся, то сидел в темной камере,
Надо мной склонялся приятель по рюмке,
О моей критике те, кто хотел, то знали,
А в его руке была длинная белая кишка.
Он записал все, что я говорил тогда в баре,
И дополнил тут и там витиеватым словом,
И этим протоколом помахал мне перед лицом,
Велел подписать. Рукой держал меня за голову.
Если бы я не подписал, он хотел бы меня размазать,
И я подумал, что мой час пришел;
Когда я хотел припугнуть его моим знакомым майором -
Он ударил меня по морде, говоря - я тебе дам майора!
Но то, что было - это только вступление, прелюдия.
Бог знает, сколько он выжал крови и пота.
Когда я уже выглядел как полусгнившая слива,
То услышал, как он сказал - готов!
За слова меня приговорили к пожизненному заключению,
Потому что я слишком оскорбил правительство и органы безопасности,
Посадили меня в тюрьму и покончили с этим,
Раз в день я гулял во дворе.
Три раза в день я ел суп, хлеб с луком,
Хлеб я воровал, поэтому каждый день кто-то из-за меня постился.
В то же время правительство, которое было надо мной,
Делало то же самое с остальными людьми на свободе.
Через несколько лет, наконец, кому-то это надоело,
А у нас слово "хватит" сразу перерастает в действие.
Чего не дало правительство - взяли силой,
Наконец, сменили все правительство и баста.
А новые власти мои протоколы просмотрели,
Немедленно распорядились об освобождении,
А когда я выходил, посыпались похвалы
И в мою честь великолепные речи.
И живу я теперь тут одинокий без надежды,
Я, гражданин, сегодня всеми уважаемый
За великие слова в защиту моих идей,
Которые я произнес, когда был пьян в стельку.