Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Diabel moj

Diabel moj

Nie nauczono mnie paciorka
Nigdy nie byłem u spowiedzi
Więc od czupryny do rozporka
Niejeden diabeł we mnie siedzi
Prócz tych, co dbają o natchnienie
Samopoczucie i rozkosze
Szczególnie tego sobie cenie
Którego w kręgosłupie noszę
Tak mi usztywnił karku kręgi
Że mimo groźby i namowy
Ani kazanie, ani pręgierz
Nie zdoła mi pochylić głowy
Nie, żebym nie chciał! Wciąż zazdroszczę
Tym, co potrafią ujść zatraty
I łączą swe talenty owcze
W stada wzajemnej aprobaty
Przez to kalectwo - zdrowych ranię
Na pogodzonych ściągam biedę
Wszelkie zbiorowe pojednanie
Obracam w "jedność - minus jeden"
Ani nie bronię się pogardą
Ani nie brudzę się popiołem
Lecz będę żył i umrę - hardo
Chcąc nie chcąc - z podniesionym czołem
Jeżeli hardzi Stwórcę brzydzą
Niech mi odmówi odkupienia
Choć chyba mnie zrozumie, widząc
Że też samotnie trwa w przestrzeniach
Bo czym są moje grzechy małe
Gdy On pokornych ma - miliony
Rzadko Mu głowę zawracałem
I tylko - w imię odtrąconych

My Devil

I never learned my prayers
I never went to confession
So from head to toe
There's more than one devil in me
Besides the ones who watch over my inspiration
My well-being and my pleasures
I especially appreciate this one
That I carry in my spine
He has stiffened my neck
So that no matter the threats or persuasion
Neither sermons nor the pillory
Will succeed in making me bow my head
Not that I don't want to! I envy constantly
Those who manage to escape damnation
And who combine their sheepish talents
In flocks of mutual approval
Because of this deformity, I hurt the healthy
I bring misery to the reconciled
Every collective reconciliation
I change to "unity minus one"
I neither defend myself with contempt
Nor do I dirty myself with ashes
But I will live and die - with pride
Willingly or not - with my head held high
If the proud disgust the Creator
Let him deny me redemption
Although he will probably understand me, seeing
That he too continues alone in space
Because what are my little sins
When he has millions of the humble
I rarely troubled his head
And only - in the name of the outcasts