Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Nadzieja smielowska

Nadzieja smielowska

Rozpryskiem kropli, psiej sierści dreszczem
Jak deszcz mijamy i - bez nas dnieje...
Jaką tu żywić nadzieję jeszcze?
Jaką tu jeszcze żywić nadzieję?
Że przetrawieni krzywdą - powstaną
Skruszą się ci, co na niej wyrośli;
Że można żrcą szyderstwa pianą
Otworzyć oczy sprawiedliwości?
Że pierwsza miłość będzie jedyną,
Że dobre chęci brukują - niebo,
Że woda może zmienić się w wino,
Kamień nie musi mylić się z chlebem?
Rozpryskiem kropli...
Że młodość w życiu się nie rozmyje,
Życie nie będzie tylko więdnięciem,
Że umrze pięknie - co pięknie żyje
I że po śmierci przetrwa w pamięci?
- Że można jasno dostrzec w ciemności
Co złe - co dobre, co pył - co diament;
Odrzucić pierwsze, drugie ugościć
W sercu, gdzie włada ład - a nie zamęt?
By żyć - nie żywiąc ławic pętaków
I nadaremno nie wzywać nieba -
Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś,
Wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba.
Trzeba wciąż żywić nadzieję jakąś,
Wbrew sobie - sobą żywić ją trzeba...

A Smuggler's Hope

The spray's slick shine, a dog's fur shiver
Like the rain we pass, the day breaks without us...
What hope can we have here?
What hope can we still have here?
That broken by sorrow, they will rise
That those who thrive on it will crumble
That the froth of mockery can open
The eyes of justice?
That first love will be the only one
That good intentions will pave heaven
That water can change to wine
That stone needn't be mistaken for bread?
The spray's slick shine...
That youth will not fade away in life
That life will not be only fading away
That what lives beautifully will die beautifully
And will survive in memory after death?
- That in darkness we can clearly see
What is evil, what is good, what is dust, what is diamond
To reject the first, and welcome the second
In a heart ruled by order, not chaos?
To live without feeding hordes of parasites
And not vainly calling on heaven
We must still have some hope
Despite ourselves, we must live by it
We must still have some hope
Despite ourselves, we must live by it...