Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Oblawa IV

Oblawa IV

Oto i ja, w posoce skrzepłej osaczony,
Ja - wilk trójłapy wśród sfory płatnych łapsów
Staję i warczę, kaleki i bezbronny,
Szczuty, jak pies od niepamiętnych czasów.
Uciekać dalej nie będę już i nie chcę,
Więc pysk w pysk staję z myśliwym i nagonką.
Mdławy niewoli zapach nozdrza łechce
I nagła cisza unosi się nad łąką.
Myśliwy jeszcze ma broń i trzyma smycze,
Lecz las jest nasz i łąki też są nasze!
Wilk wolny - wyje, na smyczy pies - skowycze
I bać się musi i swych braci straszyć.
Popatrzcie na mnie, gończe psy zziajane,
Bite za próżną pogoń za swym bratem -
Stoję przed wami, po stokroć zabijany
Z blizną na karku, z odgryzioną łapą.
Nie ufam wam, ale i nie chcę zaufania,
Swoje za sobą mam i macie wy za swoje.
Byłem ścigany, byliście oszukani
A oszukanych sfor - ja się nie boję.
Myśliwy jeszcze ma broń i trzyma smycze,
Lecz las jest nasz i łąki też są nasze!
Wilk wolny - wyje, na smyczy pies - skowycze
I bać się musi i swych braci straszyć.
Podejdźcie do mnie wy, karmione z ręki,
Kikut i blizna to wolności cena.
Sam tylko zapach jej zaciska szczęki
Psa, w którym skomle zapomniany szczeniak.
Po lasach jeszcze wciąż żyją wilki młode,
Porozpraszane przez bezrozumne salwy,
Silne i wściekłe, i strasznej zemsty głodne
I ja je kocham i tak mi bardzo żal ich.
Myśliwy jeszcze ma broń i trzyma smycze,
Lecz las jest nasz i łąki też są nasze!
Wilk wolny - wyje, na smyczy pies - skowycze
I bać się musi i swych braci straszyć.
Niejeden z was, co się na miskę łaszczy
Zapominając swoje niespokojne sny -
Wie wszak, że bije ręka, która głaszcze,
Na pierwszy objaw jedynego zewu krwi.
Skomleć o łaskę - niegodne psa, ni wilka,
Dać się tresować i na rozkazy czekać!
Nasza ma być najkrótsza życia chwilka,
I być wyborem - przyjaźń do człowieka...
Myśliwy jeszcze ma broń i trzyma smycze,
Lecz las jest nasz i łąki też są nasze!
Wilk wolny - wyje, na smyczy pies - skowycze
I bać się musi i swych braci straszyć.

Ambush IV

I have been ambushed in congealed blood,
Me - a three-legged wolf surrounded by a pack of hired lackeys.
I stand and growl, maimed and unarmed,
An eternal and unyielding adversary to packhounds like you.
I will not flee anymore, nor do I want to,
So I face the hunter and his followers face to face.
The feeble stench of enslavement tickles my nostrils,
And an abrupt silence hangs above the meadow.
The hunter still has his rifle and holds on to the leash,
But the forest is ours, and so are the meadows!
A free wolf howls, while a leashed dog whimpers,
And must fear and scare his brethren.
Look at me, you breathless hunting dogs,
Beaten for the vain pursuit of your own brother,
I stand before you, slain a hundred times over
With a scar on my neck and a bitten-off leg.
I do not trust you, nor do I seek your trust,
I have my own issues, and so do you.
I was hunted, you were deceived,
And I fear not a pack of the deceived.
The hunter still has his rifle and holds on to the leash,
But the forest is ours, and so are the meadows!
A free wolf howls, while a leashed dog whimpers,
And must fear and scare his brethren.
Come to me, you who are fed from the hand,
My stump and scar are the price of freedom.
The scent alone clenches the jaws
Of a dog, in whom a forgotten puppy whines.
Young wolves still live in the forests,
Scattered by senseless volleys,
Strong and furious, and hungry for terrible revenge,
And I love them and pity them so much.
The hunter still has his rifle and holds on to the leash,
But the forest is ours, and so are the meadows!
A free wolf howls, while a leashed dog whimpers,
And must fear and scare his brethren.
Many of you, who yearn for a bowl,
Forgetting your restless dreams,
You know that the hand that caresses also strikes
At the first sign of a single call of the blood.
To whimper for mercy is unworthy of a dog or a wolf,
To be trained and to await orders!
Our life's shortest moment should be ours,
And be a choice - friendship to man...
The hunter still has his rifle and holds on to the leash,
But the forest is ours, and so are the meadows!
A free wolf howls, while a leashed dog whimpers,
And must fear and scare his brethren.