Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Pochwala lotrostwa

Pochwala lotrostwa

Zawsze chciałem zostać świętym, jak Aleksy lub Hieronim
Zdobić świątyń firmamenty,
Nosić aureolę;
Lecz charakter mój przeklęty drogi do wyrzeczeń bronił,
W pokus topił mnie odmęty,
Wyprowadzał w pole,
Wstrętnym mnie przedstawiał duchom
I powtarzał mi na ucho:
Tylko kwestią jest przykładu
Czego pragnąć i pożądać,
Więc rozglądaj się, podglądaj
I naśladuj!
Więc patrzyłem, jak koledzy na podwórku, w piaskownicy
Zamiast garnąć się do wiedzy -
Ostro grają w kości.
Mieli zawsze moc pieniędzy ale, że umiałem
Szybko się wybiłem z nędzy
I snu o świętości.
Rachowałem swoje zyski,
A charakter szeptał śliski:
Tylko kwestią jest przykład u...
W szkole rówieśnicy wszyscy dostrzegają płci różnice,
Spodnie cisną, oko błyszczy
Na myśl o nagości.
Chata, szkło - wygrywam wyścig i odkrywam tajemnicę,
Przez co się wyzbywam pryszczy
I wstrzemięźliwości.
W męskiej się obnoszę pysze,
A charakter wszawy dyszy:
Tylko kwestią jest przykładu...
Społeczeństwo - wielkie zwierzę (jak już zauważył Platon)
Tylko prestiż serio bierze,
Resztę mierzy zezem;
Do silniejszych więc się szczerzę, słabszych lekceważąc za to,
Pnę się w górę, w nic nie wierzę,
A najmniej w ascezę.
Spijam wonny miód kariery,
Lecz przynajmniej jestem szczery:
Tylko kwestią jest przykładu...
Nieźle sobie teraz żyję syt sukcesu i potęgi
I przed sobą już nie kryję
Satysfakcji z losu.
Święty nie je i nie pije, Święty czyta Święte Księgi,
Święty nawet nóg nie myje
By nie znać rozkoszy.
Więc nie włożę aureoli,
Lecz mnie za to nic nie boli.
Trudno przykład brać ze Świętych,
Gdy wokoło Świętych braknie.
Więc się łaknie, czego łaknie
Bóg przeciętnych!

Praise of villainy

I always wanted to be a saint, like Alexis or Jerome
To adorn the temple firmaments,
To wear a halo;
But my damned character defended the paths to renunciation,
Drowned me in the abyss of temptation,
Led me astray,
Presented me as vile to the spirits
And repeated to me in my ear:
It's only a matter of example
What to desire and crave,
So look around, watch
And imitate!
So I watched how my friends on the playground, in the sandbox
Instead of reaching for knowledge -
Play dice fiercely.
They always had a lot of money, but that I was able to
Quickly lifted me out of poverty
And the dream of sainthood.
I counted my profits,
And the sly character whispered:
It's only a matter of example...
In school, all my peers notice gender differences,
Pants are tight, eyes sparkle
At the thought of nakedness.
House, glass - I win the race and discover the secret,
How I get rid of pimples
And abstinence.
I swagger in male pride,
And the character of a louse pants:
It's only a matter of example...
Society - a great animal (as Plato has already noticed)
Only prestige is taken seriously,
The rest is measured with suspicion;
So I smile at the stronger ones, despising the weaker ones for it,
I climb up, I believe in nothing,
And least of all in asceticism.
I drink the fragrant honey of a career,
But at least I'm honest:
It's only a matter of example...
Now I live well, satiated with success and power
And I no longer hide from myself
Satisfaction from fate.
The saint does not eat or drink, the saint reads the Holy Books,
The saint does not even wash his feet
Not to know delights.
So I won't put on a halo,
But nothing hurts me for that.
It's hard to take an example from the Saints,
When there are no Saints around.
So you crave what you crave
The God of the ordinary!