Текст и перевод песни Jacek Kaczmarski - Rondo

Rondo

Tydzień z hakiem dobrze było mi na świecie
Bo od rana do wieczora piłem wściekle
Aż mnie ścięło z nóg na amen tuż przy mecie
I pojąłem cały drżąc że jestem w piekle
W miejscu stanął czas i lęk ogarnął duszę
Za całego życia winy wieczną męką
By uniknąć jej wiedziałem wypić muszę
Ale jak na złość nie było nic pod ręką
Wszyscy krewni i znajomi stali wokół
Pochylali swoje współczujące głowy
Powtarzając na okrągło tylko spokój
Nic ci się nie stanie przecież jesteś zdrowy
Potem przyszedł lekarz razem z tłumem gości
Każdy z nich ze sobą przyniósł flaszkę wódki
I śpiewali że za siedem dni radości
Całą wieczność będę troski miał i smutki
I słyszałem jak bawili się do rana
Jak wznosili tuż za ścianą moje zdrowie
Kiedy czułem jak sufitu twarz pijana
Drwiąco patrzy na mnie spod przymkniętych powiek
Czas nie mijał ale trwał z uporem czasu
Który dobrze wie że czasu ma w nadmiarze
Minął wiek nim myśl zrodziła się z hałasu
By pogrążyć w jeszcze większym mnie koszmarze
Trzysta lat myślałem o tym co zrobiłem
Trzysta czego mi się zrobić nie udało
Trzecie trzysta się zbierałem na wysiłek
Żeby sprawdzić czy mnie słucha własne ciało
Kiedy wstałem puste było moje piekło
Śladu gości uczt i wrzawy już nie słychać
Tysiąc lat minęło jak się rzekło
Więc najwyższy czas wyskoczyć na kielicha
Tydzień z hakiem dobrze było mi na świecie
Bo od rana do wieczora piłem wściekle
Aż mnie ścięło z nóg na amen tuż przy mecie
I pojąłem cały drżąc że jestem w piekle

Roundabout

For a few seconds, the world was kind to me
Because from morning to night I drank furiously
Until it knocked me down at the finish line
And I realized with trembling that I was in hell
Time stood still and fear gripped my soul
As eternal torment for all my life's sins
To escape it, I knew I had to drink
But to my dismay, there was nothing at hand
All my relatives and acquaintances surrounded me
Bowing their compassionate heads
Repeating the same thing over and over: just be calm
Nothing will happen to you, you're healthy
Then came the doctor with a crowd of guests
Each of them brought a bottle of vodka with them
And they sang that in seven days of joy
I would have sorrow and sadness for an eternity
And I could hear them having fun until the early hours
As they toasted to my health just behind the wall
While I felt the ceiling's drunken gaze
Mockingly staring at me with half-closed eyelids
Time didn't pass but persisted with the patience of time
Which knows full well that it has time to spare
A century passed before a thought arose from the noise
To plunge me into an even greater nightmare
For three centuries I thought about what I had done
Three centuries of things I had failed to do
And for three more centuries, I gathered my strength
To see if my own body would obey me
When I stood up, my hell was empty
There was no trace of the guests, the feast, or the noise
A thousand years had passed, as they said
So it was high time I went for a drink
For a few seconds, the world was kind to me
Because from morning to night I drank furiously
Until it knocked me down at the finish line
And I realized with trembling that I was in hell