Текст песни Mona Lisa - Karen Damen

Nooit
Ik dacht dat niemand mij ooit raken zou
Ik was langs de buitenkant die stoere vrouw
Oh, maar jij ging zonder blozen aan de haal met mij
Nam er meteen ook die onzekerheid bij

Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht

Ooit
Wie had gedacht dat ik ooit zweven zou
Hier in een onbekende stad met jou
Oh, en zij
Zij ziet ons enkel staren naar elkaar
We hebben amper nog een oog voor haar
Ahhh

Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht
Het gebeurt telkens onverwacht
En ik weet niet hoe jij het doet
Maar ik smelt en dat voelt zo goed
En de Mona Lisa lacht

Je kijkt me aan en je fluistert zacht (fluistert zacht)
Zij is voor ons gezwicht (voor ons gezwicht)
In deze stad van licht (stad van licht)
Want de Mona Lisa lacht
En je tovert nu elke dag (elke dag)
De wereld op mijn gezicht (mijn gezicht)
Zoals daar in die stad van licht (stad van licht)
Die eigen Mona Lisa lacht

Nanananananana (nanana)
Nanananananana (nanana)
Nanananananana (nanana)
En de Mona Lisa lacht
Mona Lisa
Mona Lisa