Dinlə - Orkhan Zeynalli , PRoMete перевод на немецкий

Dinlə

Dinlə!
Necə gecələri küçələrə sata-sata kimləri aldadıb illər!
İzlə!
Yenə bizləri dizlərə döyə-döyə əzbərə söylədi dillər!
Sözdə, hamı oğuldu, əməldə batmağa başladı, boğuldu dəryada!
Qələmdə, sözüm əlimdə, yenə mikrafonla tut nəğməni dilimdə!

Biz qara günü yara bilib, repimizə dərdi salıb, şan-söhrətə daş atdıq!
Öz dilimizi belimizə yük bilib, əlimizə qələm alıb içimizi boşaltdıq!
Çox gözlərin üstünü qaraltdıq, üstəlik də zülmətə sadiq çıxdıq!
Çox çirkabın içinə girincə, cəlb edildik, amma sona başı dik çıxdıq!
Dəstə-dəstə dəsti xətt üstə, dava salanlar xəstəmi çıxdı?!
Nifrət içdə, üzdə gülənlər, sözünün altından üstəmi çıxdı?!
Yenə dastan, nağıl qoşanlar qoşuldu bizlərə, içdən dağıtmağa!
Yol göstərin səhv düşən axmağa, şansları yox belə gizlin baxmağa!

Dinlə!
Necə gecələri küçələrə sata-sata kimləri aldadıb illər!
İzlə!
Yenə bizləri dizlərə döyə-döyə əzbərə söylədi dillər!
Sözdə, hamı oğuldu, əməldə batmağa başladı, boğuldu dəryada!
Qələmdə, sözüm əlimdə, yenə pərt edildi neçə üzlər dilimdə!

Sözü yarı yalan, yarı doğru deyə-deyə!
Kimi başa salır öz oğlunu döyə-döyə!
Həyatda quldu hamı, çoxu bunu bilə-bilə!
Yan yörəsin söyə-söyə, sığmır özü yerə-göyə!
Hiss edə biləcək, kim dözə biləcək?!
Çox söz deyiləcək, az tuta biləcək!
Məntiq dibdədi, dibdəki görünəcək!
Dərk edəcək - boş keçmiş!
Gələcək yox olar, çoxları həqiqəti bilsələr!
Gözün aça-aça təbiəti sevsələr!
Yenə bizi yolun üzü boyu düzə qoyub
İzi salıb ardımıza, qanımızı içsələr!
Mənə qalan əqidədi, həmdə əbəbidi!
Kimsə bizə dedi hərəkəti səviyyədi!
Repin özü düz söz, dilə möhürdü!
Qəribədi bizi belə bilib, üzümüzə gülüb, arxamızda ayrı cürdü!
İndi tələbəliklə dərəbəylik arasında bircə mərtəbə!
Bizdə məna qalın, amma toxunur incə mətləbə!
Sözdə yarana biləcək hər hansı bir səhv düşüncə!
Sıralama hazırdı, sadəcə sus və dinlə!
Biraz tənəffüs və passiv mübarizə!
Biraz tərəddüd və geriyə çəkilmələr!
Biraz tənəzzül və hamı gülür bizə!
Sonda tərəqqi - gülən sonda gülər!

Dinlə!
Necə gecələri küçələrə sata-sata kimləri aldadıb illər!
İzlə!
Yenə bizləri dizlərə döyə-döyə əzbərə söylədi dillər!
Sözdə, hamı oğuldu, əməldə batmağa başladı, boğuldu dəryada!
Qələmdə, sözüm əlimdə yenə yat, yenə bat - tənqid edim dilimdə!

Hör zu

Hör zu!
Wie er Nacht für Nacht durch die Straßen zog und Leute betrog, Jahre vergingen!
Schau!
Wieder prügelten sie uns auf die Knie und die Zungen sprachen auswendig gelernte Worte!
In Worten war jeder ein Spross, in Taten begannen sie zu sinken, ertranken im Meer!
In der Hand der Stift, mein Wort bereit, wieder fang die Melodie meiner Zunge mit dem Mikrofon!

Wir machten aus schwarzen Tagen Wunden, legten den Schmerz in unseren Rap, warfen Steine nach Ruhm!
Unsere Sprache als Last auf dem Rücken, den Stift in der Hand, entleerten wir unsere Herzen!
Viele Augen verdunkelten wir, blieben doch der Finsternis treu!
Nachdem wir durch viel Schmutz wateten, wurden wir gezogen, doch am Ende standen wir aufrecht!
Gruppenweise auf der Linie, wurden die Kämpfer etwa krank?!
Hass im Inneren, Lächeln auf dem Gesicht, kamen sie unter ihren Worten hervor?!
Wieder schlossen sich Geschichtenerzähler uns an, um von innen zu zerstören!
Zeig dem Narren, der falsch abbiegt, sie haben keine Chance, so heimlich zu spähen!

Hör zu!
Wie er Nacht für Nacht durch die Straßen zog und Leute betrog, Jahre vergingen!
Schau!
Wieder prügelten sie uns auf die Knie und die Zungen sprachen auswendig gelernte Worte!
In Worten war jeder ein Spross, in Taten begannen sie zu sinken, ertranken im Meer!
In der Hand der Stift, mein Wort bereit, wieder zerbrachen Gesichter an meiner Zunge!

Mit Worten halb falsch, halb wahr, immer wieder!
Manche erklären es ihrem Sohn, während sie ihn schlagen!
Im Leben waren alle Sklaven, viele wussten es!
Flucht um ihn herum, er passt nicht in Himmel und Erde!
Wer kann fühlen, wer kann aushalten?!
Es werden viele Worte sein, aber wenig zu fassen!
Die Logik ist am Boden, was unten ist, wird sichtbar!
Er wird verstehen – die Vergangenheit war leer!
Die Zukunft verschwindet, wenn viele die Wahrheit erkennen!
Sie würden die Natur lieben, wenn sie ihre Augen öffnen!
Wieder stellten sie uns auf den geraden Weg
Legten unsere Spur hinter uns, tränken unser Blut!
Was mir bleibt, ist der Glaube und die Ewigkeit!
Jemand nannte unsere Bewegung niveauvoll!
Rap selbst ist klare Sprache, ein Siegel auf der Zunge!
Seltsam, dass sie uns so kennen, uns anlächeln, doch hinter unserem Rücken anders sind!
Jetzt nur eine Stufe zwischen Studententum und Adel!
In uns bleibt die Bedeutung stark, aber berührt die zarte Pointe!
Jeder Irrglaube, der in Worten entstehen könnte!
Die Reihenfolge ist klar, sei einfach still und hör zu!
Ein bisschen Atem und passiver Widerstand!
Ein bisschen Zögern und Rückzüge!
Ein bisschen Niedergang und alle lachen über uns!
Am Ende Fortschritt – wer lacht, lacht als Letzter!

Hör zu!
Wie er Nacht für Nacht durch die Straßen zog und Leute betrog, Jahre vergingen!
Schau!
Wieder prügelten sie uns auf die Knie und die Zungen sprachen auswendig gelernte Worte!
In Worten war jeder ein Spross, in Taten begannen sie zu sinken, ertranken im Meer!
In der Hand der Stift, mein Wort bereit, wieder schlaf, wieder sink – ich kritisiere mit meiner Zunge!