Текст песни Abe Talab Nakrdeh - Parvaz Homay

از باغ میبرند چراغانیت کنند
تا کاج جشن های زمستانیت کنند
پوشانده اند صبح تو را
ابرهای تار
تنها به این بهانه که بارانیت کنند
ای گل گُمان مبر به شب جشن میروی
شاید به خاک مرده ای اَرزانیت کنند
یوسف یوسف به این رها شدم از چاه دل مبند
این بار میبرند که زندامی ات کنند
ها ها ها ها هی هی آخ آه
یک نقطه بیش فرق رجیم و رحیم نیست
از نقطه ای بترس که شیطانیت کند
آه آه آه
آب طلب نکرده همیشه مُراد نیست
گاهی بهانه ایست
که قربانیت کنند
آه آه آه...