Текст и перевод песни PRoMete feat. Anar Nağılbaz - Qəribə Vaxtlar

Qəribə Vaxtlar

Fikirlər – onlar heç vaxt gəlmir qəfildən
Onlar şüuraltına çökmüş şəkillər...
Bəzən illər lazım olur bir ideyanı tamamlamaqçün
Amma hər gün oturub bir şey qaralamaqçün
Ətrafda səbəblər çox. Həyat tələblər çox
Yaşlanırıq – sevinc əvəzi gərilir əsəblər çox
Kim deyir ki, "yaşlı olur müdriklər", yox!
Tanıdığım cavanlar da var:
Uşaqlığımın qəhrəmanı Anar
Fikirləriylə formalaşırdı cavanlar, vaxt var idi
Qəribə vaxtlar idi, axşamlar həyətə düşərdi hamı
Xəbərləri bölüşməkçün
Az qalıb surroqata dönüşməkçün
İnsanlar çox dəyişib. Bu pisdir, yoxsa yaxşı?
Hərənin öz baxışı
Fərqli baxışların səbəbkarı həyat naxışı
Kimdəsə cütdür maşın
Kiminsə yox balışı
Kimsə sevir yağışı...

Kiminsə birdir həyata gəlişiylə alışı
Kimdəsə çoxdur yaxşı, kimdəsə yoxdur yaxşı
Kimə qurmaq, kimisinə də soxasoxdur yaxşı
Hərənin öz baxışı, hərənin öz naxışı
Bir də vaxt var idi, yaxşı vaxtlar idi
Yolumuz işıqlı, ətrafımız dostlar idi
Enerji çox, sual çox, işimiz aşkar idi
Elə fikirləri formalaşdıran insanlar idi
Bizə dövrümüz deyildi qeyri-adi
Adi gəlirdi bizə əhvalatı, hərəyə bir qaraltı
Hərənin öz saatı, çatırdı imkanatı
Kiçik bir dövlətin insanlarının böyük həyatı
Böyükdü sualları, böyükdü duaları
Kiçikdi böyük dövlətlərlə dostluq xəyalları
Ölüb gedir ərlər, yüz il eyni xəbərlər, fərqli ifa eyni əsərlər...
Əslində kiminsə yüz il əvvəl yazdığı sətri, deyirik bu gün fərqli
Budur bizim dövr. Bilinmir hələ tarixdə necə edəcək izim dövr
Hmm, dostum Mete, ötür siqareti
Bəlkə sadəcə bir flashcard-ıq biz, xəbər ötürücü...
Bəlkə xatirələrimizin gücüdür, sözlərin gücü...
Həyata maraq edən biri var idi – mənəm o
Ətrafı xanımlar, dostlar idi – mənəm o
Bu gün bəzi ölüb, bəzi başqa-başqa diyarda
Bəzi başqa-başqa fikir, başqa-başqa xəyalda
Dəyişir həyat, qəbulum dəyişir
Qovluqlar yeni, fikirlər, şablon dəyişir
Gözəllər gözəlləşdikcə abrım dəyişir
Üsullar köhnə üsuldur, sabun dəyişir
Nə yaxşı var ritm, bu gün səninlə dedim
Təbiətdən törəndik, yenə ruh təbiətin
Cəmiyyətə qaynayıb qarışmalı, alışmalı
Keçmişi unutmayıb, bu gününlə barışmalı
Ya da fikirlərini paylaşıb, bir toplaşmalı
Yeni bir məna üçün qırışmalı, savaşmalı...
Gözlərimiz yol çəkir, axır axın-axın fikir
Başqadır fəlsəfəsi – insanlar birdir...

İnsanlar birdir və insanlar bilmir
İnsanlar bildiyi həqiqətləri dinmir
Bəlkə bildiklərmizi biz paylayaq, hamı bilsin?!
Bəlkə də bu ən böyük tilsimdir ki,
Kimsə edib bizi dilimizə təslim
Bu bir tərslik
Və bu barədə yoxdur heç bir ədəbiyyat, heç bir dərslik
Həyatımızı bürümüş sərt bir nəhslik
Niyə üzümüzə qırışlarla birgə qonur səssizlik?!
Kimsəsizlik, tənhalıq
Darıxmaq hissinin özü üçün darıxmaq
Suallar burulğanında vurnuxmaq
Hər şeyin yaxşı olacağı barədə inam hissi uzaqlarda
Artıq əvvəlki tək sevinc vermir uşaqlar da
Daha yumuşaq, daha həzin musiqilər qulaqlarda
Daha axmır göz yaşı da yanaqlardan
İçəriyə yol tapıblar, ümidlərə yem olublar
Ümidlərsə hələ də sağdır
Yaşsa sayır əksimizə
Güzgülərdə yadlaşırıq əksimizə
Artıq varan da yox fərqimizə
Nəzərlərdə yox oluruq
Özümüzə dost oluruq
Mümkünsüz hadisələr baş verirlər
Itirilməz insanlar baş daşına çevrilirlər
Ömür nədir?
Fikirlərin qoynunda səfərlər
Fikirlər – onlar heç vaxt gəlmir qəfildən

Des temps étranges

Les pensées – elles ne viennent jamais soudainement
Ce sont des images qui ont sombré dans le subconscient...
Parfois, il faut des années pour compléter une idée
Mais pour s'asseoir et écrire quelque chose chaque jour
Il y a beaucoup de raisons autour. La vie exige beaucoup
Nous vieillissons – au lieu de la joie, les nerfs sont de retour
Qui a dit: "Les sages vieillissent", non!
Je connais aussi des jeunes:
Anar, le héros de mon enfance
Il façonnait les jeunes avec ses idées, il fut un temps
C'était une époque étrange, tout le monde sortait dans la cour le soir
Pour partager les nouvelles
Sur le point de se transformer en substitut
Les gens ont beaucoup changé. Est-ce mauvais ou bon?
Chacun a son point de vue
Le mode de vie est à l'origine des différents points de vue
Quelqu'un a une voiture jumelée
Quelqu'un n'a pas d'oreiller
Quelqu'un aime la pluie...

Pour quelqu'un, sa naissance et son habitude ne font qu'un
Quelqu'un a beaucoup de bien, quelqu'un n'a pas de bien
Pour certains, construire, pour d'autres, le bien est juste à côté
Chacun a son point de vue, chacun a son propre motif
Il fut un temps, c'était le bon vieux temps
Notre chemin était lumineux, nous étions entourés d'amis
Beaucoup d'énergie, beaucoup de questions, notre travail était évident
C'étaient des gens qui façonnaient de telles idées
Notre époque ne nous semblait pas inhabituelle
L'histoire nous semblait ordinaire, un assombrissement pour chacun
Chacun avait son heure, ses opportunités arrivaient
La grande vie des habitants d'un petit État
Grandes sont leurs questions, grandes sont leurs prières
Petits sont les rêves d'amitié avec les grands États
Les maris meurent, les mêmes nouvelles depuis cent ans, des interprétations différentes des mêmes œuvres...
En fait, le vers que quelqu'un a écrit il y a cent ans, on dit que c'est différent aujourd'hui
C'est notre époque. On ne sait pas encore comment mon époque laissera sa marque dans l'histoire
Hmm, mon pote Mete, passe la cigarette
Peut-être que nous ne sommes qu'une carte mémoire, un messager...
C'est peut-être le pouvoir de nos souvenirs, le pouvoir des mots...
Il y avait quelqu'un qui s'intéressait à la vie – c'est moi
Il y avait des femmes, des amis autour – c'est moi
Aujourd'hui, certains sont morts, certains sont dans d'autres pays
Certains dans d'autres pensées, d'autres rêves
La vie change, mon acceptation change
De nouveaux dossiers, des idées, des modèles changent
Au fur et à mesure que les belles s'embellissent, mon image change
Les méthodes sont des méthodes anciennes, le savon change
Heureusement qu'il y a du rythme, je te l'ai dit aujourd'hui
Nous sommes nés de la nature, encore une fois l'esprit de la nature
Il doit bouillir dans la société, se mélanger, s'habituer
Sans oublier le passé, faire la paix avec ton présent
Ou partager vos pensées, se réunir
Se froisser pour un nouveau sens, se battre...
Nos yeux tracent le chemin, une pensée coule à flots
Sa philosophie est différente – les gens sont un...

Les gens sont un et les gens ne savent pas
Les gens n'écoutent pas les vérités qu'ils connaissent
Peut-être devrions-nous partager ce que nous savons, que tout le monde sache?!
C'est peut-être le plus grand talisman,
Que quelqu'un nous ait soumis à notre langue
C'est un revers
Et il n'y a aucune littérature, aucun manuel à ce sujet
Une méchanceté qui s'est emparée de nos vies
Pourquoi le silence s'installe-t-il sur nos visages avec les rides?!
Solitude, solitude
Manquer le sentiment de manquer
Se débattre dans le tourbillon des questions
Le sentiment que tout ira bien est loin
Les enfants ne procurent plus la même joie qu'avant
De la musique plus douce et plus mélancolique dans les oreilles
Les larmes ne coulent plus des joues
Ils ont trouvé leur chemin à l'intérieur, ils sont devenus la proie des espoirs
Et l'espoir est toujours bon
S'il vit, il compte pour notre image
Dans les miroirs, nous nous aliénons à notre image
Il n'y a plus personne pour faire la différence
Nous disparaissons aux yeux
Nous devenons amis avec nous-mêmes
Des événements impossibles se produisent
Les gens irremplaçables se transforment en pierres tombales
Qu'est-ce que la vie?
Des voyages dans le giron des pensées
Les pensées – elles ne viennent jamais soudainement