Текст песни Sonnetta 154 - Páll Óskar og Monika Abendroth

Ástin er svo djúp, svo hrein og sönn
Við minnumst stjarnanna, tunglsins og fleira
Vegna þessarar ástar munum við aldrei gleyma

Svo skulum við ganga langt í átt að framtíð okkar
Þegar hjörtu okkar eru sameinuð, verður hugur okkar aldrei aðskilinn
Förum allan tímann, förum alla leið
Við munum elska hvort annað að eilífu

Nóttin er liðin, en ást okkar er sterk
Hann ætti alltaf að vakna, við getum aldrei skilið
Svo skulum við fagna ást okkar
Við fundum sál okkar í hvort öðru

Þegar sólin sest og stjörnurnar rísa
Við minnumst þessa söngs, ást okkar leiftrandi
Við förum saman þangað sem vegurinn liggur
Í þessari ást erum við óendanlega náin

Svo takk fyrir þetta kvöld, ástin mín, svo sæt
Vegna þess að með ást þinni finnst mér ég vera fullkomin
Göngum saman, í kærleikans ljóma
Þegar við syngjum mun ást okkar aldrei glatast

Náttúran í kringum okkur mun alltaf bera vitni
Um ást okkar, svo djúpa og guðdómlega
Við stöndum hvert með öðru til enda tímans