Текст и перевод песни Ramses Shaffy - Mathilde

Mathilde

Zij heeft haar leven in eigen hand
Ze wordt door niemand overmand
Want iemand die bij haar is aangeland
Laat ze toe in opperste verbazing

Ze spreekt de taal van haar alleen
Ze draait om niets en niemand heen
De woorden zijn van haar een voor een
Genadeloos, wil ze een fenomeen zijn

En als ze in de wereld gaat
In pracht en praal en hoofse staat
En leunend op haar eigen ziel
En spinnend aan haar sprookjeswiel

Dan geeft ze een ander alle kans
En weigert nooit een nieuwe dans
Maar neemt hem mee naar haar torentrans
En daagt hem uit, of-ie niet bang is

Ze daalt alleen de treden af
En sluit hem op, dat is zijn straf
De sleutel is van haar, van haar alleen
Haar sleep komt er achteraan, omdat-ie te lang is

De spiegel wacht als koningskind
Als prins en de enige die haar bemint
En weet, als zij hem aankijkt
Dat haar blik niet van hem wijkt, van hem wijkt

Ze gaat liggend op het hemelbed
En weet, als je maar op niemand wedt
Maar 't gevaar is maar soms net gered
'Ik liet iedereen in z'n eigen waarde', wist ze

Ze staat op en kleedt zich aan
En mooier dan tevoren
Laat haar gouden wimpers maar begaan
Beschenen door de volle maan
Beschenen door de volle maan
En zo kijkt de nacht haar aan
Als een keizerin

Want ze heeft haar leven in eigen hand
Ze wordt door niemand overmand
Want als iemand haar ziel aanrandt
Dan slaat ze toe, in opperste verbazing

Mathilde

She has her life in her own hands
She is not overcome by anyone
Because someone who has arrived at her
She allows her in utmost amazement

She speaks the language of her own
She doesn't go around anything or anyone
The words are hers, one by one
Ruthlessly, she wants to be a phenomenon

And when she goes out into the world
In splendor and pomp, and courtly state
And leaning on her own soul
And spinning at her spinning wheel

Then she gives another a chance
And never refuse a new dance
But takes him to her tower
And challenges him, or if he is not afraid

She descends alone the steps
And locks him up - that is his punishment
The key is hers, hers alone
Her train comes after it, because it is too long

The mirror waits as a royal child
As a prince and the only one who loves her
And knows, when she looks at him
That her look does not leave him, does not leave him

She goes lying on the bed of heaven
And knows, if you do not bet on anyone
But the danger is sometimes just saved
'I left everyone in his own value', she knew

She gets up and dresses
And more beautiful than before
Leave her golden eyelashes alone
Illuminated by the full moon
Illuminated by the full moon
And so the night looks at her
Like an empress

Because she has her life in her own hands
She is not overcome by anyone
Because if someone attacks her soul
Then she strikes, in utmost amazement