Текст песни Monajat - Sattar
خداوندا
از
چه
دوزخ
را
آفریده
ای،
دوری
رو
که
داشتی
چه
می
سوزی
ز
آتش
افروزی
تا
غم
عشقی
در
دلم
گذاشتی
خداوندا
تا
سحر
هر
شب
مست
و
مدهوشم
با
دلی
شکسته
نه
راهی
تا
بال
و
پر
گیرم
زین
قفس
دیگر
با
دو
بال
بسته
به
میخونه
با
مِی
و
مینا
گفتگو
دارم
شب
ز
بی
پناهی
تو
می
دونی
خورده
سنگ
غم
از
جهان
عمری
دل
ز
بی
گناهی
به
محشر
هم
دامنت
گیرم
پرسم
ای
خالق
حاصل
از
وجودم
در
این
دنیا
هم
در
آن
دنیا
این
چنین
سوزی
از
چه
تار
و
پودم
به
میخونه
با
مِی
و
مینا
گفتگو
دارم
شب
ز
بی
پناهی
تو
می
دونی
خورده
سنگ
غم
از
جهان
عمری
دل
ز
بی
گناهی
به
محشر
هم
دامنت
گیرم
پرسم
ای
خالق
حاصل
از
وجودم
در
این
دنیا
هم
در
آن
دنیا
این
چنین
سوزی
از
چه
تار
و
پودم
خداوندا
از
چه
دوزخ
را
آفریده
ای
دوری
رو
که
داشتی
چه
می
سوزی
ز
آتش
افروزی
تا
غم
عشقی
در
دلم
گذاشتی
خداوندا
تا
سحر
هر
شب
مست
و
مدهوشم
با
دلی
شکسته
نه
راهی
تا
بال
و
پر
گیرم
زین
قفس
دیگر
با
دو
بال
بسته

1 Sedaye Baroun
2 Bahare Man Gozashteh Shayad
3 Sedaye Zangouleha
4 Shab O Shaam
5 Monajat
6 Rafigh
7 Taazim
8 Aab
9 Shabe Virouni
10 Safar
11 Arousak
12 Tasvir
13 Haraas
Внимание! Не стесняйтесь оставлять отзывы.