Текст и перевод песни Skálmöld - Ljósið

Ljósið

Ljósið dansaði, logar skinu
Það létti okkur veturinn, hrakti burtu kala
Ákaft brann i eldstæðinu,
Sá ylur veitti svöngum ró

Skall á torfinu vestanvindur
Sem vakti ótal óhreinar hugsanir af dvala
Fingur alla frostið bindur
Er fýkur lif úr östkustó

Stakkur minn er storkinn köldu blóði,
Stendur hagl og illska mér í fang
Þungfær liggur þröngur bæjarslóði
Þreytist ég við dimman éljagang

Ljósið andaðist, logar dóu,
Við lágum tvö í myrkrinu, heyrðum börnin gráta
Tíðin var of góð á góu,
Nú geldur harpa fyrir það

Draugagaddurinn bítur beinin
Hvað bældi niður glóðina? Það er snúin gáta
Hlusta ég á vesæl veinin
Og verð að koma mér af stað

Niðadimm og náköld brennir móðan
Nálgast hjáleiguna, allt er hljótt
Fimbulnæturfrost mig setur hljódan
Ferja þarf ég eldinn heim í nótt

Í nótt fraus á tjörn
Í nótt dóu börn
Í nótt frusu litlar hendur í hel
Sem höfðu áður leik að legg og skel
Í nótt fraus á tjörn

Brýst ég heim að bæjarskör,
Ber með hnefa hurð af hjör
Birtan sýnir liðin lik,
Lokk af enni þeirra strýk

Konan fölnuð, börnin blá
Bædi liggja, hún þeim hjá
Kaldan horfi köstinn í
Kveiki ég upp eld á ný?

Kveiki ég upp eld á ný?

Littu út um ljórann, vinur,
Og leyfðu mér að kveðja þig
Skálinn allur skekst og hrynur
Þá Skotta vildi gleðja sig

The Light

The light danced, flames flared
It lightened our winter, drove away the chill
A fire burned fiercely in the hearth,
Its warmth gave weary bodies rest

West wind howls through the turf
Which rouses countless unclean thoughts from sleep
Frost binds all fingers
As snow swirls from the east coast

My coat is soaked to the bone with cold blood,
Hail and malice stand in my path
The narrow town path is heavy and impassable
I am weary from the dark, treacherous trek

The light breathed its last, the flames died,
We lay in the dark, listening to the children cry
Times were too good for too long,
Now the harp must pay for it

The spectral beast gnaws at my bones
What has dampened the embers? That is a riddle
I listen to the hapless cry
And must set off at once

Below the dark, bare earth, the anger burns
I approach the shelter, all is quiet
The Fimbulwinter frost makes me shudder
I must get fire into the home tonight

Tonight, the mere froze over
Tonight, children have died
Tonight, little hands froze to death
Which before played with toys and shells
Tonight, the mere froze over

I force my way home to the farm,
I smash the door down with my fist
The light reveals lifeless bodies,
I stroke the hair from their foreheads

The woman is pale, the children are blue
Both lie dead, she beside them
A cold gaze is cast into
Shall I light a fire anew?

Shall I light a fire anew?

Look out through the window, my dear,
And let me bid you farewell
The whole building creaks and collapses
As Scotia wanted to make merry