Текст песни Prosopika Dedomena - Γιάννης Πλούταρχος

Τώρα τι θέλω και σε θέλω που μ′ αφήνεις...
δεν πάει άλλο τη ζωή μου να την κρίνεις.
Τη μια πληγή πάνω στην άλλη δε θα χτίσω...
δε θα αποκτήσω μια αγάπη δανεική.
Δε συνηθίζεται ο δρόμος ο δικός μου...
αυτά είναι τα προσωπικά μου δεδομένα.
Με γονατίσανε οι συνέπειες του κόσμου...
κι ότι εσύ ποτέ δεν νοιάστηκες για μένα.
Δε συνηθίζεται ο δρόμος ο δικός μου...
αυτά είναι τα προσωπικά μου δεδομένα.
Όσα καίγονται τα θες κι όσα λέγονται τα λες...
τι με πιάνει και σε θέλω αφού με καις.
Ανυπολόγιστες ζημιές μου έχεις μου έχεις κάνει...
βλέπεις για όλους το φιλότιμο δεν φτάνει.
Σε τι βοηθάει να σκεφτώ πως μ' αγαπούσες...
όταν περίσσευε ο τρόπος που μισούσες.
Όταν μαζί σου ένιωθα μόνος και πνιγόμουν...
δε θα ευχόμουν μια αγάπη σαν κι αυτή.
Δε συνηθίζεται ο δρόμος ο δικός μου...
αυτά είναι τα προσωπικά μου δεδομένα.
Με γονατίσανε οι συνέπειες του κόσμου...
κι ότι εσύ ποτέ δεν νοιάστηκες για μένα.
Δε συνηθίζεται ο δρόμος ο δικός μου...
αυτά είναι τα προσωπικά μου δεδομένα.
Όσα καίγονται τα θες κι όσα λέγονται τα λες...
τι με πιάνει και σε θέλω αφού με καις.
Ανυπολόγιστες ζημιές μου έχεις μου έχεις κάνει...
βλέπεις για όλους το φιλότιμο δεν φτάνει.