Lyrics Bahar Kojayee - Aref

این دو تا چشم پر از غم نمیشه غمش دمی کم
اشک اون مثل یه دریا غم اون قد یه عالم
ای بهار بهار کجایی بیا باز منو صدا کن
چشمای بارونیم رو از زمستونا جدا کن
ای بهار دلا گرفته قمریا موندن بی لونه
از سفر پرستوهامون نمیان به آشیونه
دستای بی رحم سرما کرده شاخه ها رو عریون
آسمون ابری و تیره چشم ابرا همه گریون
دیگه حتی یک پرنده روی شاخه نمیخونه
نمیریزه بید مجنون زلفاشو دیگه رو شونه
ای بهار مهربونی این زمستون که سیاهه
هر چی داشته رنگ خوبی تو سیاهیاش تباهه
دستای درختای لخت حالا سوی آسمونه
که دوباره باز تناشون بگیره از تو نشونه
ای بهار آخر کجایی واسه آومدن شتابی
نمیبینی مرگ ما رو نکنه هنوز تو خوابی
تو اگه بیای دوباره چلچله اینجا میمونه
قمری دیگه رو شاخه نمیترسه که بخونه
من به تو اینهمه نزدیک تو چرا اینهمه دوری
من توی مرز جنونم ای بهار چقدر صبوری