Lyrics Vloerplanke - Arno Carstens

Onder die grond tussen die vloerplanke
In die skadu op 'n nou hout bank
Sit hy doodstil met 'n pruik
Dik grimering
Met sy vrou se lyk

Hy sit en tuur in die donker duister
Wel wetend dat daar buite is 'n wêreld
Wat wink
En dit klop

Bly te kenne ons is niemand nuuts
So gebore en so laat staan
Tussen die krake van niks vergaan
Lyk my die wêreld het ons verby gegaan

Bly te kenne ons is niemand nuuts
So gebore en so laat staan
Siggaret in die hand wat nooit uitbrand
Dieselfde grappe wat ons oor, en oor, en oor vertel

Dis altyd 'n klipgooi van jou ouerhuis
Af in die stofpad in die nag is jy tuis

Onder die grond tussen die vloerplanke
In die skadu 'n geheime paradys

Altyd voorsienings wat kom en gaan
Die stede skitter maar die wêreld vergaan
So hou hy styf vas aan ou gebeure
Aan reukkesteme
Soos sy hande bewe

Bly te kenne ons is niemand nuuts
Ons so gebore en so laat staan
Tussen die krake van niks vergaan
Lyk my die wêreld vlieg ons verby

Bly te kenne ons is niemand nuuts
Ons gebore en so laat staan
Siggaret in die hand wat nooit uitbrand
Dieselfde grappe wat ons oor, en oor, en oor vertel

Onder die grond tussen die vloerplanke
In die skadu op 'n ou hout bank
Sit hy doodstil met'n pruik
Dik grimering
Met sy vrou se lyk

Oom laat die traantjies maar rol