Lyrics Anagki Na Se Do - Bloody Hawk

Και μου χεις λειψει, δεν λεω μαλακιες μου χεις λειψει
Δεν ξερω πως σε λενε, δεν ξερω το προσωπο σου
Ελα παμε απ′την αρχη Νικολας χαρηκα, το σπιτι μου ειναι αυτο σε περιμενω φερε τσιγαρα και ουισκι
Και μου χεις λειψει σε θελω για μια νυχτα μονο
Δεν εχω αναγκη απο αγκαλιες απο φιλια και σεξ
Τιποτα απο αυτα δεν μου χει λειψει, θελω μονο να με δεις να επιβιωνω, να χορευω με την θλιψη
Και μου χεις λειψει σηκωνομαι και ακουω φωνες μετα γυρνω στην πολη που τιποτα δεν με αγγιζει
Και ορκιζομαι πως κατι σε θυμιζει και ορκιζομαι θα πεταγα μα κατι με εχει στο μπετον τραβηξει
Ορκιζομαι δεν ειμαι οπως οι αλλοι, συγκατοικω σε ενα μυαλο δυαρι μενω εγω και ενα κουφαρι
Σε ψαχνω και κοιτας απο την αλλη, χαραμισα ολα μου τα καλοκαιρια για ενα δανεικο φεγγαρι
Χαλαλι, ακομα μια μερα στο ξημερωμα χωρις να ξεκουραστει το τομαρι μου
Αυτος ο δρομος πιο μεγαλος και απ'τα λαθη μου και εγω μπροστα του πιο μικρος και απ′το στομαχι μου
Και μου χεις λειψει δεν ξερω αμα το ακουσεις και δεν ξερω αμα το ξερεις και δεν ξερω αμα το μαθεις
Εδω δεν ξερω ποιος εισαι, εδω δεν ξερω ποιος ειμαι, εδω δεν ξερω αν καλα καλα υπαρχεις
Οταν φιλησω την καταρα, οταν οι φιλοι μου μ'αφησουν, οταν ξεμεινω απο τσιγαρα, οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν
Οταν τα ρουχα μου βαρυνουν και δεν μπορω να κοιμηθω.Οταν τελειωσω τον καφε μου θα ειναι αναγκη να σε δω
Οταν φιλησω την καταρα, οταν οι φιλοι μου μ'αφησουν, οταν ξεμεινω απο τσιγαρα, οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν
Οταν τα ρουχα μου βαρυνουν και δεν μπορω να κοιμηθω.Οταν τελειωσω τον καφε μου θα ειναι αναγκη να σε δω
Και μου χεις λειψει, δεν λεω μαλακιες μου χεις λειψει
Αυτο το κρεβατι με εχει βυθισει και δεν ρωταω τι ωρα θα κοιμηθω γιατι ξερω πως εδω και μηνες δεν εχω ξυπνησει
Πινω καφε στο ιδιο τραπεζι στο ιδιο μαγαζι μετα θα φαω το ιδιο φαι μετα κοιμαμαι παλι
Μετα ξυπνω μα πριν να σηκωθω κοιταζω το κενο σε ενα σεντονι που ζηταει μαξιλαρι
Παρε με σαν υπνος βαλε τελος στο μνημοσυνο, κρατα με για λιγο βαλε στον καμβα μου κοκκινο
Οταν χαμογελαει ο ανθρωπος θυμιζει τον Θεο, γιατι το θεϊκο ειναι πανω απ′ολα ανθρωπινο
Θα μαι το μαυρο στο γκρι, μπηκα και σε λερωσα
Αλλη μια μερα που σε σκεφτηκα, δεν πρεπει
Σ′αυτο τον δρομο σουρωμενος ξεφτιλιζομαι και η σουρα μου ορκιζεται οτι με βρηκε ετσι
Δεν εχει τελος η χορογραφια σου, δεν εχει μελλον η λογοτεχνια μου απλα ποναει
Βαλε βελονες στα παπουτσια σου και χορεψε στα μουτρα μου
Εθιζομαι σε ο, τι με γρατζουναει
Αυτο ειμαι εγω, ο πιο αναπροσαρμοστος πιανιστας ζει σε κοσμους που αντανακλουν το χαλι τους
Θα με ξεχασουν σε λιγο οι γοργονες μα οι πειρατες θα με εχουν για παντα στο μπουκαλι τους
Οταν φιλησω την καταρα, οταν οι φιλοι μου μ'αφησουν, οταν ξεμεινω απο τσιγαρα, οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν
Οταν τα ρουχα μου βαρυνουν και δεν μπορω να κοιμηθω.Οταν τελειωσω τον καφε μου θα ειναι αναγκη να σε δω
Οταν φιλησω την καταρα, οταν οι φιλοι μου μ′αφησουν, οταν ξεμεινω απο τσιγαρα, οταν οι τοιχοι μου με κλεισουν
Οταν τα ρουχα μου βαρυνουν και δεν μπορω να κοιμηθω.Οταν τελειωσω τον καφε μου θα ειναι αναγκη να σε δω