Lyrics Tuz - Canfeza

Beni bıraktığın yerde bir ben bıraktım git al
Bulacağın ben değilim, yalnızca bir sükût bin ah

Hatalarıma bakıp beni tanıdığını sananlar
Hatalarını anlayacaklar mutlaka zamanla
İş işten geçmiş olacak, bedenim toprak
Ruhumu taze bir nar ağacından topla

Çekirdeklerimi tükür devrildiğim kumlara
Hayat gözyaşlarımla doldurduğum kumbaram
Umut, acı, keder, hüzün biriktirdim
Sende de varsa aşk için gereken başka bir şey sun bana

Ben gölü seven ateş, sen çölü seven yağmur′um
Sen sufinin neyi, ben bir cariyenin tamburu
Bastığım her yerde izini aradığımdan kamburum
Ben kesesinde aşk taşıyan tecrübesiz kanguru

Şarabı saki taşır, keş cebinde afyonu
Şarap aşığın afyon da zavallının papyonu
Hayat bana sevgi bana vuslat bana, acı bana
Acı bana sana çarpan yağmur yüklü kamyonum

Yollara saçılırsa yağmurdan yüküm
Kalbimi katlederim damarlarını büküp
Beni bağlı olduğum bu okyanustan sökün
Yahut sende ardım sıra okyanusa dökül

Bu şehir keşiş dağının eteklerinde yaşar
Kurban olayım eteklerine topladığın taşa
Orman insana ve hatta taş yılana yaşam
Aşk ateşten olur, şiir aşkı tutan maşa

Terin yakar gözlerimin bebeklerini
Önemli olan nereye gittiğin değil ne kadar beklediğindir
Karşılaşırız mutlaka bir ara
Eski sen değilsin diyorsun, evet değilim

Hafif bir rüzgâr okşuyor varlığımı
Yüzü aklımda değil artık yalanlarına kandığımın
Bi can borcum olsun sana, bir gün gelirsen al
Ben herkesin sana âşık senin yalan sandığınım

Kilitlerimi kır, içimden geçmişini topla
Geçmişimde var olan hiç bir günahtan korkmam
Her nesne küf tutuyor, unutulur zamanla
Beni bulduğun o sandıktan rutubetimi kokla

Yaşamadıkça seni, yazamıyor şu elim
Yazamadıkça elim, yaşayamıyor seni
Mesele bizle alakalı ben ve sen değil
Sayıyorum ölüme doğru senden geri

Hep bir adım gerindeyim
Sebeptir adın derindeyim
Serin değil, kadın gemimdeyim
Dalgalar derinde gir, biliyorum bu okyanusla bağını ey nehir!
Gökyüzünden seyredin

Başım dik yürüdükçe, sana takıldım
Seni sevmek kalbin işi sanat akıldır
Sanattan önce de vardı sana takıntım
Beni sevenler seni sevmesinden ötürü sanata kıldır

Koca sevdam nasıl sanata sığdı? Kırdım
Üstünden ömür geçti aramızdaki son lakırdının
Kırdım, parçaladım aşkı sanata sığdırdım
Havaya uçurdum barutla gök bakırdı

Geri dön, bana doğru geliyorsan
Ben gelirim, bana yakışmaz seni yormak
Çık gel, hâlâ gelmeyi deniyorsan
Fazla bekledik, adil değil seviyorsak

İnsanlar bilmeden konuşmakta uzmandır
Soğuk bakışlarda yürüdüm yollarım buzlandı
Ayaklarım kaydı düştüm, kalktım yükü omuzlandım
Gözyaşımın tatlılığı tuzdandır

Onlar bilmiyorlar her şeyi duydum
Sarhoş ve deli hakkımda tek söylenen buydu
Gücenmedim daha da fazla içtim aşkı, şarabı
Nerede görülmüş avından vazgeçtiği kurdun?

Beni gören sen sanır, sen misin bana tanım?
Dizlerinde yatarım çünkü sensin benim vatanım
Toprağına daldırırken aklı ziyan kafamı
Ben beni bir sen uğruna bir deliye satanım