100 Tysiecy Jednakowych Miast - CoMa translation in German

100 Tysiecy Jednakowych Miast

Przedostała się w parszywy czas
Przez ulice zakażone bezradnością dni
Przez korytarz betonowych spraw
Pewność że my.
Mimo wszystkich nieprzespanych nocy
Mimo prawdy porzuconej na rozstajach dróg
Potrafimy w rzeczywisty sposób
Znaleźć się już

W domu będzie ogień
A do domu proste drogi
Wiodą słusznie moje stopy
Nie zabraknie mi sił
Czas poplątał kroki
Jest łagodny i beztroski
Ma zielone kocie oczy
Tak samo jak ty

Nauczyłem się umierać w sobie
Nauczyłem się ukrywać cały strach
Nie do wiary że tak bardzo płonę
Nie do wiary że rozumiem każdy znak

Zapomniałem że od kilku lat
Wszyscy giną jakby nigdy ich nie miało być
W stu tysiącach jednakowych miast
Giną jak psy
Dobre niebo kiedy wszyscy śpią
Pochlipuje modlitwami niestrudzonych ust
Tylko błagam nie załamuj rąk
Chroni nas Bóg

Ja mógłbym tyle słów utoczyć
Krągłych i beztroskich
Ze słonego ciasta zmierzchów
Jeśli zechcesz je znać
Wzrok przekroczył linię
Horyzontu aby zginąć
A ty przy mnie śpisz i żyjesz
Nieodległa w snach

Nauczyłem się umierać w sobie
Nauczyłem się ukrywać cały strach
Nie do wiary że tak bardzo płonę
Nie do wiary że rozumiem każdy znak /x2

To ja, ten sam
Od tylu lat, sam
Bo ciebie mi brak
Ciebie mi brak
Bo ciebie mi brak
Ciebie mi brak
To ja, ten sam
Od tylu lat, sam
Dziękuję...

100 Tausend gleiche Städte

Sie drang in eine lausige Zeit ein
Durch Straßen, infiziert von der Hilflosigkeit der Tage
Durch den Korridor betonierter Angelegenheiten
Die Gewissheit, dass wir.
Trotz aller schlaflosen Nächte
Trotz der Wahrheit, verlassen an den Scheidewegen
Können wir auf reale Weise
Uns schon finden

Im Haus wird Feuer sein
Und zum Haus führen einfache Wege
Meine Füße gehen zu Recht
Mir wird die Kraft nicht fehlen
Die Zeit hat die Schritte verwickelt
Ist sanft und sorglos
Hat grüne Katzenaugen
Genau wie du

Ich habe gelernt, in mir zu sterben
Ich habe gelernt, alle Angst zu verbergen
Unglaublich, dass ich so sehr brenne
Unglaublich, dass ich jedes Zeichen verstehe

Ich habe vergessen, dass seit einigen Jahren
Alle sterben, als hätte es sie nie gegeben
In hunderttausend gleichen Städten
Sterben sie wie Hunde
Der gute Himmel, wenn alle schlafen
Schluchzt mit Gebeten unermüdlicher Münder
Nur bitte, ringe nicht die Hände
Gott beschützt uns

Ich könnte so viele Worte vergießen
Runde und sorglose
Aus salzigem Teig der Dämmerungen
Wenn du sie kennen willst
Der Blick hat die Linie überschritten
Des Horizonts, um zu sterben
Und du schläfst und lebst bei mir
Nicht fern in Träumen

Ich habe gelernt, in mir zu sterben
Ich habe gelernt, alle Angst zu verbergen
Unglaublich, dass ich so sehr brenne
Unglaublich, dass ich jedes Zeichen verstehe /x2

Das bin ich, derselbe
Seit so vielen Jahren, allein
Weil du mir fehlst
Du fehlst mir
Weil du mir fehlst
Du fehlst mir
Das bin ich, derselbe
Seit so vielen Jahren, allein
Ich danke dir...