Lyrics and translation K. Rime - Promienie

Promienie

Kiedy długo błądzisz w mroku ziomuś zapominasz, że istnieje coś więcej niż ciemność, która przeniknęła Twoją duszę
Wreszcie czuję promienie. Ajajajaj

Po nocy wyjdzie słońce
Dziś już wiem to, czuję na twarzy ciepłych promieni żar
Od tak dawna w mroku błądzę
Dzisiaj chcę Cię kochać, w sobie pokonać strach

Otuliłaś mnie uczuciem niczym pnącze
Chciałbym Ci wiele dać, wszystko na co mnie stać
I choć życie bezustannie wszystko plącze

Już nie musisz się bać, zawsze chcę o ciebie dbać

Wsłuchany w jej serca rytm, ono bije tylko dla mnie
Ej Kali idealny bit pod tą miłosną hosannę
Chmury czarne co wisiały nade mną tak długo

Rozgonił gdzieś wiatr, przestałem być diabła sługą
Przeznaczenie splotło drogi, nasze palce w dłoniach
Los mnie poparzył, ale zaprowadził w jej ramiona

Świat wypełniły kolory piękniejsze niż zorza
Uśmiech na mej twarzy, gdy pomyślę, że ją kocham

Te proste rzeczy cieszą bardziej niż mamona
Mieć kogoś tak bezcenne, gdy ją po imieniu wołam
A ona patrzy w me oczy, jak nigdy wcześniej żadna istota
Me serce bije ciepłem, a było tak chłodne w soplach
Na bosych stopach czuję trawę, z rosy kropel dywan
Zamykam oczy, chłonę tą chwilę i odpływam

Los zespolił dwa ogniwa, choć poranił nas jak piła
Dziś unosi nas na skrzydłach, już na zawsze moja miła

Po nocy wyjdzie słońce
Dziś już wiem to, czuję na twarzy ciepłych promieni żar
Od tak dawna w mroku błądzę
Dzisiaj chcę Cię kochać, w sobie pokonać strach
Otuliłaś mnie uczuciem niczym pnącze

Chciałbym Ci wiele dać, wszystko na co mnie stać
I choć życie bezustannie wszystko plącze
Już nie musisz się bać, zawsze chcę o ciebie dbać

Gdy leżymy obok siebie przyciągamy się jak magnes
Tak miękko w naszym niebie niczego więcej nie pragnę
Chcę zestarzeć się przy tobie, kochać każdą twoją zmarszczkę

Spocząć w tym samym grobie, nierozłączni już na zawsze

Chcę być sobą, a przy tobie czuję, że coś znaczę
Uczę się kochać siebie, już się więcej nie zatracę
Odsunąłem całe zło, inaczej na świat patrzę
Mam na sumieniu grzechy, pewnych sobie nie wybaczę

Byłem niedobry, ale to uczucie jak nasiono
Kiełkuje we mnie, a ty pęd osłonisz dłonią
Wiem, że zapłacę słono, za me błędy czeka kara
Nawet jeśli krótką chwilę chcę kochać cię jak wariat
Szkarłatny kwiat zdobi tą polanę pełną marzeń

Z betonu świat tak daleki, krew nie plami zdarzeń
Nigdy nie sądziłem, że istnieje szczęście tak naprawdę
Dziś mam je przy sobie, chcę zatrzymać je na zawsze
Po nocy wyjdzie słońce
Dziś już wiem to, czuję na twarzy ciepłych promieni żar
Od tak dawna w mroku błądzę
Dzisiaj chcę Cię kochać, w sobie pokonać strach

Otuliłaś mnie uczuciem niczym pnącze
Chciałbym Ci wiele dać, wszystko na co mnie stać
I choć życie bezustannie wszystko plącze

Już nie musisz się bać, zawsze chcę o ciebie dbać

Лучи

Когда долго блуждаешь во тьме, друг, забываешь, что существует что-то большее, чем мрак, проникший в твою душу.
Наконец-то чувствую лучи. Аяйайай.

После ночи взойдёт солнце.
Сегодня я это знаю, чувствую на лице жар тёплых лучей.
Так долго блуждал я в темноте.
Сегодня я хочу любить тебя, в себе победить страх.

Ты окутала меня чувствами, словно лиана.
Я хотел бы тебе многое дать, всё, на что я способен.
И хотя жизнь постоянно всё запутывает,

тебе больше не нужно бояться, я всегда хочу о тебе заботиться.

Вслушиваясь в ритм твоего сердца, оно бьётся только для меня.
Эй, Кали, идеальный бит под эту любовную осанну.
Чёрные тучи, что так долго надо мной висели,

развеял где-то ветер, я перестал быть слугой дьявола.
Судьба сплела наши пути, наши пальцы в ладонях.
Судьба меня обожгла, но привела в твои объятия.

Мир наполнился цветами, прекраснее, чем заря.
Улыбка на моём лице, когда я думаю, что люблю тебя.

Эти простые вещи радуют больше, чем мамона.
Иметь кого-то так бесценно, когда зову тебя по имени,
а ты смотришь в мои глаза, как никогда раньше ни одно существо.
Моё сердце бьётся теплом, а было так холодно в сосульках.
Босыми ногами чувствую траву, ковёр из капель росы.
Закрываю глаза, впитываю это мгновение и уплываю.

Судьба соединила два звена, хоть поранила нас, как пила.
Сегодня она несёт нас на крыльях, теперь ты навсегда моя милая.

После ночи взойдёт солнце.
Сегодня я это знаю, чувствую на лице жар тёплых лучей.
Так долго блуждал я в темноте.
Сегодня я хочу любить тебя, в себе победить страх.
Ты окутала меня чувствами, словно лиана.

Я хотел бы тебе многое дать, всё, на что я способен.
И хотя жизнь постоянно всё запутывает,
тебе больше не нужно бояться, я всегда хочу о тебе заботиться.

Когда мы лежим рядом, притягиваемся друг к другу, как магнит.
Так мягко в нашем небе, ничего большего не желаю.
Хочу состариться рядом с тобой, любить каждую твою морщинку,

покоиться в одной могиле, неразлучными уже навсегда.

Хочу быть собой, а рядом с тобой я чувствую, что что-то значу.
Учусь любить себя, больше не потеряюсь.
Отодвинул всё зло, иначе смотрю на мир.
На моей совести грехи, некоторые себе не прощу.

Я был нехорошим, но это чувство, как семя,
прорастает во мне, а ты росток защитишь ладонью.
Знаю, что заплачу дорого, за мои ошибки ждет кара.
Даже если на короткое мгновение, хочу любить тебя, как безумец.
Алый цветок украшает эту поляну, полную мечтаний.

Мир из бетона так далёк, кровь не пачкает событий.
Никогда не думал, что существует счастье на самом деле.
Сегодня оно со мной, хочу сохранить его навсегда.
После ночи взойдёт солнце.
Сегодня я это знаю, чувствую на лице жар тёплых лучей.
Так долго блуждал я в темноте.
Сегодня я хочу любить тебя, в себе победить страх.

Ты окутала меня чувствами, словно лиана.
Я хотел бы тебе многое дать, всё, на что я способен.
И хотя жизнь постоянно всё запутывает,

тебе больше не нужно бояться, я всегда хочу о тебе заботиться.