Lyrics I Kiria Nikolouli - Margarita Zorbala

Φαντάσου, δεν με γνώρισες!
Πως έχω, λες, αλλάξει
Μα ήμασταν αχώριστες
οι δυο μας στα δεκάξι

Χωρίς αιτία κλαίγαμε,
κυρία Νικολούδη,
και η αγάπη, λέγαμε,
πως είναι ένα λουλούδι

Με σνομπάρεις, για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματά σου
δεν αξίζουνε, χρυσό μου,
σαν το τριαντάφυλλό μου

Με φανερό το σύζυγο,
κρυφούς τους εραστές σου,
το σπίτι σου το ήσυχο
δε χάλασες ποτέ σου

Κι αν κάποτε αγάπησες,
κυρία Νικολούδη,
γιατί το ποδοπάτησες
εκείνο το λουλούδι;

Με σνομπάρεις, για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματά σου
δεν αξίζουνε, χρυσό μου,
σαν το τριαντάφυλλό μου

Φαντάσου, δεν σε γνώρισα!
Εσύ έχεις αλλάξει
Εσύ είσαι τώρα αρχόντισσα,
μη βρέξει και μη στάξει

Κι εγώ είμαι αλήτισσα,
κυρία Νικολούδη,
γιατί στον κόσμο ζήτησα
μονάχα ένα λουλούδι

Με σνομπάρεις, για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματά σου
δεν αξίζουνε, χρυσό μου,
σαν το τριαντάφυλλό μου

Με σνομπάρεις, για φαντάσου
κι όλα τα κοσμήματά σου
δεν αξίζουνε, χρυσό μου,
σαν το τριαντάφυλλό μου
Ποιο;
Το τριαντάφυλλό μου
Ποιο;
Το τριαντάφυλλό μου
Ποιο;
Το τριαντάφυλλό μου