Lyrics and translation PRO8L3M - TATP

TATP

Prawda dziś jest zbyteczna
Widać, co pisze dzień w dzień stołeczna
Moja linia rządowa jest bezpieczna
Nie ma wyboru, śmierć jest konieczna
My czołgami, oni piją Ajran
A tu wcale nie słychać armat
Nie przestraszy nas dzisiaj wariat
ISIS, Dżihad, Al-Ka′ida

Sytuacja nadzwyczajna wszystko ułatwia
Na mój telefon czeka armia
Gdy akcja jest tajna brygada specjalna
Brat za brata, medal, odwaga - tak to działa
Ciemna ulica, ciało obok ciała

Terror da się odpowiednio wykorzystać
Uwierzył psychol w islam, ginie statysta
Gra o hajs przy stołach, front trzymam na dystans
Gdy w potrzebie ojczyzna, blau, czerwony naciskam

Czarne kombinezony, czarne maski
Lubię M4, ziomki stare M16
Z tej strony klamki, a z tamtej napastnik
I chuj czy w tym szambie, czy w slamsie pakistańskim
Od gwiazd generalskich oszczędny briefing cel
Unieszkodliwiony to plony są kolejnych misji
Łzy sumienia? Nigdy. Zwątpienia? Znikły
Śmierć czymś zwykłym, nie myślę, uszczelniam zmysły
Ten budynek otaczamy dziś, biorę szluga od kumpla
Oddech równam, pełni półblask, to dżungla już
Siódma - trwam jak kukła, na butach brud od gówna

Kamuflaż mnie wkurwia, barwy to woodland
Nie przewiduje pudła, czekam na dogodny moment
Dziesięć stopni, wiatr północny w moją stronę
Palec jest spokojny, spust się odgniótł oporem
Strzał, blau, odrzut, zaliczone

Sprawdzam ładunek i zapalnik
Sprawdzam timer ostatni kabel dodatni tu
Każdy zna tajnik, na szkoleniu pozostali raczej fatalni
Ja mam talent, który Bóg dał mi, modlitwa i kładę się w sypialni
A o świcie się budzę, ubieram zwykle się krócej
Dziś pas idzie pod bluzę, odbicie me w lustrze bez zakłóceń
Zamykam drzwi chipem by wyjść na podwórze
Modlitwę później w windzie powtórzę

Życie to nagminne koszmary
A niewinne ofiary to szczeble na drabinie wiary
Jak co dzień tych samych mijam milion ileś twarzy
Za chwilę znikną kształty, ja w imię chwały
A teraz jestem przy metrze, nitki trzeciej wejście
Nareszcie, nabite ludzkim zlepkiem wnętrze, tak jak miało być
8: 00, Bóg jest jeden, nic nie słyszę, nic już nie wiem
Blau, wkrótce eden

TATP

Truth is redundant nowadays
See what the capital writes day by day
My government line is secure
No choice, death is inevitable
We with tanks, they drink Ayran
And here you can't hear the cannons at all
No madman will scare us today
ISIS, Jihad, Al-Qaeda

The state of emergency makes everything easier
An army awaits my phone call
When the action is secret, a special brigade
Brother for brother, medal, courage - that's how it works
Dark street, body next to body

Terror can be used appropriately
The psycho believed in Islam, an extra dies
Playing for money at the tables, I keep the front at a distance
When the fatherland needs it, bam, I press the red button

Black overalls, black masks
I like the M4, the old guys like the M16
On this side of the door handle, and on the other side the attacker
And fuck it, whether in this shithole or in a Pakistani slum
From the general's stars, a sparing briefing of the target
Neutralized are the fruits of the next missions
Tears of conscience? Never. Doubts? Gone
Death is something ordinary, I don't think, I seal my senses
We surround this building today, I take a cigarette from a buddy
I steady my breath, half-light fills, it's a jungle already
Seven o'clock - I stand like a doll, dirt from shit on my boots

Camouflage pisses me off, woodland colors
I don't foresee a miss, I'm waiting for the right moment
Ten degrees, north wind in my direction
The finger is calm, the trigger pulled back with resistance
Shot, bam, recoil, done

I check the charge and detonator
I check the timer, the last positive cable here
Everyone knows the secret, they were rather terrible in training
I have a talent that God gave me, I pray and lie down in the bedroom
And in the morning I wake up, I usually get dressed faster
Today the belt goes under the sweatshirt, my reflection in the mirror without distortion
I lock the door with a chip to go out into the yard
I'll repeat the prayer later in the elevator

Life is a series of nightmares
And innocent victims are rungs on the ladder of faith
Like every day, I pass the same million or so faces
In a moment the shapes will disappear, I in the name of glory
And now I'm at the subway, third line entrance
Finally, the interior packed with a human jumble, just as it was supposed to be
8:00, God is one, I hear nothing, I know nothing anymore
Bam, soon eden