Lyrics Sefid - Rokh

غصه نخور زمان سراب نیست
هسته رو بکار اگه میوه پلاسید
دروغت میگه رو چی حسّاسی
گیر خودشه هرکی از خودشه فراری
این جهان من رو به تفکّر وا میداره
هر آدمی به خودش یه وامی داره
نیست ملالی زندگی جاریه
دو تا هواکش نصب کن جا ریه
به خودت بپیچ اگه دنبال جوابی
پیشت بمونه این نصیحت
باید تنهایی به نور رسید
شاپرک ها بی هم پیله ن
پس اگه تکی آس باش
آینه شو تا بدی بازتاب
کی پای غُر غُر وزغ میشینه جز باتلاق ؟
عشق هرجا باشه واس ما آشناس
وقتی همپای خودتی
تک نمیفتی لای دو دلیت
دنیا یه کتابه به چه گندگی
اگه توش به کوچیکی یه نقطه ای
عوضش میتونی بشی ختم کلام
کی گفته اندازه ضعفه ؟
فاصله دو تا ستاره یه بند انگشته و
با یه ترک پاچیده س
سدّی که مدّعی بود آب دیده س
خوشبختی چیه ؟
فک کنم نه گنج قارونه نه عمر جاوید
خوشبختی چیه ؟
شاید درک اینکه چرا نور روی غنچه تابید
بی پرسش نمیرم از دنیا مشتی
خوشبختی یعنی اینکه هر لحظت رو بپرسی
که کی هستی
همین
غصّه نخور هر ثانیه س یه قطره
شنا کن تو اقیانوس لحظه
جاری شو موج نداره مرداب
بپر از دیوار حاشات من میگیرم قلّاب
بخورم غم چی که غصّه در پیته
رُخ ، یه مشرقی سر به زیره
راستی میارزه چی به اشک دیده ؟
لحظه مرگ مردی که به خودش بدهکاره
دنیا صد مدل طلسم داره
دست هنرمندی که تو گل مائه ببوس
تا این دله واشه
میگی بابا دنیا الکیه
میگم دنیا عجب الکیه
دونه درشت باش تا توش موندگار شی
این رسم صور فلکیه
دل دریای ما که خیلی وقته
از تیغ لنگر نمیرنجه
هر روز اینو بیشتر میفهمم
که جهان الفباش هم خیلی حرفه
پرواز ستاره ی دنباله دار
رویام رو زنده میکرد تو آسمون
شاید چون حرکت معنای آدمیه و
آدمی زنده س به آرزو
خوشبختی چیه ؟
فک کنم نه گنج قارونه نه عمر جاوید
خوشبختی چیه ؟
شاید درک اینکه چرا نور روی غنچه تابید
بی پرسش نمیرم از دنیا مشتی
خوشبختی یعنی اینکه هر لحظت رو بپرسی
که کی هستی
همین
فقط همین