paroles de chanson In Die Huis Waar Stilte Woon - Adam Tas
En
hyt
gewoon
op
n
plaas
duskant
senekal
Dit
was
n
veë
plaas
met
'n
mooi
opstal
En
dis
moeilik
om
te
glo,
Dis
die
huis
waar
stilte
woon.
En
die
kamers
se
ruit
Is
steeds
gebreek
Daar
waar
n
kant
gordyn
sy
tong
uitsteek
Die
skerwe
nog
op
die
plankvloer
le,
In
die
huis
waar
stilte
woon.
Sy
was
sy
vrou,
sy
vriend,
sy
lover
En
hyt
haar
lief
soos
geen
ander,
O
en
sy
was
die
ma
wat
sy
kinders
moes
dra,
Sy
was
sy
vrou,
sy
vriend,
en
sy
lover
En
die
reuk
van
brood
hang
nie
meer
daar
Dis
net
sy
stoppelbaard
wat
na
die
kiekies
staar
Om
te
sien
of
haar
glimlag
nog
die
selfde
lyk
Maar
dis
asof
sy
deur
hom
na
die
donker
kyk
Hy
se
my
baby
ek
trap
n
bloedspoor
tot
hier
voor
ons
agterdeur
En
voor
ons
God
se
altaar-skaaf
ek
nou,
my
kniee
deur.
Sy
was
sy
vrou,
sy
vriend,
sy
lover
En
hyt
haar
lief
soos
geen
ander,
O
en
sy
was
die
ma
wat
sy
kinders
moes
dra,
Sy
was
sy
vrou,
sy
vriend,
en
sy
lover
En
hy
het
haar
gekry
op
die
plaas
se
stoep
Haar
arms
en
haar
bene
was
vol
bloed
Hyt
haar
vas
gedruk
en
nog
asem
in
haar
lyf
gesoek.
En
hy
strooi
haar
as
in
n
bloedrivier
(?)
spoel
tot
op
strande
ver
van
hier
Sodat
haar
siel
kan
woon
in
n
sandkasteel
En
die
kinders
heel
dag
hul
ma
kan
speel.
En
laat
wilde
rose
deur
sy
geraamtes
rank
'N
Blom
in
die
oggend
mis
Sodat
vlinders
vlugtig
sitplek
vind
Op
die
plekke
waar
hy
stukkend
is!
O
en
sy
was
die
ma
wat
sy
kinders
moes
dra,
Sy
was
sy
vrou,
sy
vriend,
en
sy
lover
Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.