paroles de chanson Kasi Havasesh Beto Nist - Reza Pishro

خدا نزدیک تر شد وقتی من غمگین
داشتم تنها تویِ دردام می مُردم
همیشه زنجیر سنگینه تقدیرو
با یادش از پای زخمیم درآوردم
روزگار هر چه قدر سخت
دستامو می گرفت محکم
پادشاه زمین و آسمان را
سپاس و سپاس و سپاس
به نام رعد و برق و دریا
آسمون نیلگون معرفت ابرا
کسی حواسش به تو نیست دختر
مادرت که مُرد، پدرت رفت به سمت هروئین
مجبوری نصف شبو پا بدی به پلیس
تا بری تو ماشینا و بزنی یه ربع لیس
کسی حواسش به تو نیست پسر
خرج شیمیایی پدرت افتاده گردن تو
رو میز قاضی دیدم نوشته
پرونده کلتِ یه خفت گیر
دادگاهیته پنج شنبه صبح
کسی حواسش به تو نیست مرد
می گردی دنبال یه لقمه نون حلال تو شرکت مواد غذایی فامیلتون
جیبت خالیه، پول نیست، پس ببین تو راضی بمون
اگه اختلاس های شرکتو رو بکنی میکننت راهیِ گور
زنت کنارت کار میکنه باقی روز
خوشحالین از این که بچتون هه
تو خونه خوابیده خوب
کسی حواسش به تو نیست پیرمرد
تو که خاطره هاتو میبری پیش مرگ
رویاهاتو گذاشتی برای بچه هات و نوه هات
تو وصیت نامه ی زیر سر
کسی حواسش به تو نیست خدا
نمیدونن مال و طلای دنیا رو سپردی دست شیطان
بعضیا هرچی بدتر میشن ثروتمندتر میشن
نمیدونن هم از کجا!
کسی حواسش به ما نیست
خدا نزدیک تر شد وقتی من غمگین
داشتم تنها تویِ دردام می مردم
همیشه زنجیر سنگینه تقدیرو
با یادش از پای زخمیم درآوردم
روزگار هر چه قدر سخت
دستامو می گرفت محکم
به نام چشمای خیس
کسی حواسش به تو نیست
آه بهشون بگو
همه میخوان حقیقتو بدونن
اول باید چشمای کثیف همو بشورن
قبل از اینکه خاکستر زمینمو ببوسن
قبل گوش دادن به من دلیل رپ و بدونن
همه آزادی رو واسه خودشون می خوان
با همه چی موافقن تا وقتی خوششون میاد
اگه تورو انتخاب کنن بهت احترام میزارن
حتی اگه با خرت أ نوک کوه بیای
دست نوشت آرزو ها پشت هم خیس
رفیق همه پیر شدیم کسی تخمشم نیست
وقتی خودمون تو خودمون یه رفیق نداریم
چطور میشه اعتماد کنی به حکم هفت تیر؟
این موج منفی که ایران و ول نمیکنه
ملیتی نمیفهمش تا وقتی زندگیش کنه
وقتی رویای جون ها پر چرک نویس شده
پدر ناتنی میکنه و فکر نمیکنه
زنده این داره میمیره و گریه میکنه
اون تو توهمش فکر میکنه چنجه میخوره
چیزی حس نمیکنه چون تو مخش پُر دوده
وقتی می بینیش تیر میکشه استخوان روحت
هیچ کدوم از ماها به وسط قانع نیستیم
همه شاه و اسطوره و قهرمان ریسکیم
از زمانه حقو میخوایم در زمانه نیستیم
سال هاست تنها و احمقانه زیستیم
نمی دونیم حتی یه خط از زبان میخی
خیلی زود سریع با یه حرف هم قانع میشیم
نفت که مال ما نیست
سهم ما میمونه همه هفته های پاییز
با تفره های قاضی
کسی حواسش به ما نیست