Текст песни İmdat - Ados

Hisli bir mektupla istişaredeyim gece
En güzel yanı bunun son olmasıydı belki de
Ölümü istediğini söyleyen bu cümlelerin
O alt satırlarında saklı bir anlam var iki hece

O lanet iki hece düşündürür gece
Vampir misali gün doğarken uyutur
İçine çeker o belirsizlik istifrası
Yaşamak istifası kabul görür mü?
Zorlamak bi′ dönüm mü?

Öyle yazılmış ki alt satırdan gözümü alamadım
Öyle tanıdık ki şüpheye düştüm geride kalamadım
Bu ben miyim yoksa benliğimin diğer tarafı mı?
Çevirdim telaşla mektubun veda eden sayfasını ve

Parmaklarımdan süzüldü duman çökmeden yere
Mektup elimde sarkarken gözlerim dalar yine
Ölümü istediğini söyleyen bu cümlelerin
O alt satırlarında saklı bir anlam var iki hece

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

Aklımda döner durur Nilgün Marmara
Yerkürenin arka bahçesinden el sallar bana
Yavaşça ilerliyorum artık mutfağa
Bu kez de gülümsüyor şu karşımda sanki Sylvia

Durup düşündüm son bir sigara daha mı yaksam
Şu küçük koridorun sonunda sonum var nasılsa
Olduğum yere çöküp çıkardım kibriti
Yüzümde sıcaklığını hissetmek ne güzel bir fikir

Bir anda dedim dur lan öyle kuru bir mektup elbet yetmez
Güzelce topla evini derli toplu git bir kez de
Saçlarını tara, ütüle gömleğini falan
Çirkin geldi güzel gitti desinler be arkadan

Bu kez ocakta yemek pişmeyecek çocuk ver gazı
Bağdaş kurup bekle şimdi son seyahat başlasın
Şu an yaşamak istediğini söyleyen şu iç sesin
Değil mi sana sorup duran neden hayattasın

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

Bakışlarım bulandı biraz gözüm takılmışken fayanslara
Bilincim azalmakta azar azar
Uyku bastırıyor yıllardır hiç tatmadığım bir güzellik
Dalıyorum bu sonsuz uykuya

Ta ki sesini duyana kadar o kapalı kapının arkasında kedim var
Acıkmışta geldi zaar
Toplan kapattım ocağı kapıyı pencereyi de araladım
Sarıldım oğluma ondan başka kimim var
Yaşa!

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam

İmdat! Akılda kalmamış nizam
Kalbi evde bıraktık da zihnimiz Fizan
İmdat! Sorulmamış ki hiç rızam
Aldıkça aldı hayat ulan vermedi bir tutam