Текст песни Karanlık - Asil

Hiç sorma bu karanlığın içinde hapsolduk
Geceler hep bizi koynuna alıp durunca
Zamanı uyutup umutta kaybolduk
Geçer elbet son bir adım at

Belki de geçmişimdir bilmediğim o geçmişimden
Bu yüzden sıkıntılar eksilmez hep peşimde
Beni yutmak için bekleyen bu koca şehir
Hatamı kollar benim kuytularla dertleşirken

Hiçbir zaman dinmeyecek içimdeki fırtına
Annem dahi yüklemişken onca yükü sırtıma
Bedeli ağır fakat düşmedikçe cemâlim
Yenik düşmez hırsına

Farkındayım kolay değil her yanımda tuzaklar
Tebessümle çırpınırken sahte kalır suratlar
Gördüklerim hayli canımı sıksa dahi pes etmedim
Yenildiğimi düşündüler bakınca uzaktan

Canımı yakmak için kurduğunuz plânlar
Beni yıldırmadıkça ifade etmez hiçbir anlam
Yüzleşince gerçekler acı
İşte o gün yalnızsın durur zaman bir anda

Hiç sorma (hiç sorma) bu karanlığın içinde hapsolduk
Geceler hep bizi koynuna alıp durunca (durunca)
Zamanı uyutup umutta kaybolduk
Geçer elbet sen bitti sanıp

Hiç sorma (hiç sorma) bu karanlığın içinde kaybolduk
Geceler hep bizi koynuna alıp durunca (durunca)
Zamanı uyutup umutta kaybolduk
Geçer elbet son bir adım at