Текст песни Kıyıda - Bulutsuzluk Ozlemi , Fırat Tanış

Kıyıda çıplak ayaklı bir kadın ağlamaktadır
Ve gölde ipi kopmuş
Boş bir balıkçı kayığı
Bir kuş ölüsü gibi
Suyun üstünde yüzüyor
Gidiyor suyun götürdüğü yere
Gidiyor parçalanmak için karşı dağlara
İznik gölünde akşam oldu
Dağ başlarının kalın sesli sipahileri
Güneşin boynunu vurup
Kanını göle akıttılar
Kıyıda çıplak ayaklı bir kadın ağlamaktadır
Bir sazan balığı yüzünden
Kaleye zincirlenen balıkçının kadını
İznik gölünde akşam oldu
Bedreddin eğildi suya
Avuçlayıp doğruldu
Ve sular
Parmaklarından dökülüp
Tekrar göle dönerken
Dedi kendi kendine
O ateş ki kalbimin içindedir
Tutuşmuştur
Günden güne artıyor
Dövülmüş demir olsa dayanmaz buna
Eriyecek yüreğim
Ben gayrı zuhur ve huruç edeceğim
Toprak adamları toprağı fethe gideceğiz
Ve kuvveti ilmi, sırrı tevhidi gerçeklendirip
Biz milletlerin ve mezheplerin kanunlarını iptal edeceğiz
Ertesi gün
Gölde kayık parçalanır
Kalede bir baş kesilir
Kıyıda bir kadın ağlar