Текст песни Eylül 1 - Canfeza

Eylül 1, dışarda yağmurun gürültüsü
Tabiat ananın aynasında sararmış görüntüsün
Ağaçların her bu mevsim kaybettiği senken
Benim olmamanın yaşamak kadar çok değil üzüntüsü

Yine de yağmura denk üzüntümün bedeli
Bu bedele karşılık bir kış ayı güzüntümü ödenir?
Suyun yer yüzünden alınıp bir ihanet seferi düşün
Böyle bir şey var olsa tüm yapraklarımı dökerim

İnancım, bitmiyecek yağmurların kokusu
Kalbimin üstünde ondan dahada hisli dokusun
Bacaklarımı ellerimle destekleyip beş şişenin
Yardımıyla çıkıyorum aşk denen şu yokuşu

Zafer benim olduğunda, ödülüm sen ol
Eylül'ün başlangıcıyla önüme sel o
Bacamda tüten duman, penceremde rüzgâr
Bu rüzgârdan daha şevkatli, daha serin eser ol

Seni, ona buna değil de sana anlatabilsem
Güneş bir parça daha sen damlatabilse
Tam karşıma düşsen, konuşsak, söylesem ve dinlesen
Yahut ben susup kalsam, sen anlatabilsen

Eylül bereketiyle geldi, yapraklarımı döktü!
Her harfin toprağın altında milyonlarca köktür
Sonunda çocukluğumu kaybetmekten ürküp
Papatya bahçesinden salıncağımı söktüm

Bu dağlar seninle ilgili hiçbir şey bilmiyor
Bununla doğru orantıda hiçbir ağacın ilmi yok!
Orman oksijen, yangının tehdidin dik âlâsı
Maalesef hiçbir adıma oksijen dikilmiyor

Ormanları yok etmeden seni gerçekten sevemem
Bir ağaç, yüzlerce kalem, yirmi şiir senede
İlkokuldan liseye, hatta sonrasında bi' sene boyu
Karşılaştığım her işlemin sonucu sen eder

Tütünüm olmalıydı, basmalıydı yarama
Emin olsam var olduğuna sıkıntıları aramam
İnşallah beni hiçbir mühitte bir kez bile bulama
Yine de bir gün vazgeçersem eğer yıkıntıları arala
Hayır efendim, ona ihanet derler zira gurur buna
Bir kadın yok, hiç olmadı, bakmayın siz kuruntuma
Islanan her mendil gibi inan birgün kurur bu da
Kıskanıyorum dudaklarını içtiğin her yudum sudan

Direncim tükenmeyecek mürekkepler şöleni
Sevgi imparatorluğunda bu en parlak dönemim
İyice hantallaştım, haricen bi' de şu var
Elim; bir kagıda, bir kaleme, bir başıma, bir de sana yönelir

Aşksa eğer aşka hicvin en üst perdesindeyim
Bu ödül sel suyun en derin mertebesinde mi?
Bunu kendime bilerek yapıyorum ve memnun hâlim
Derdin artık derdi var, o benim çünkü dert elimdesin

Yazmak değil yaşamak için muhakkaktır bilgi
En zor yamaçlardan al bu kucaklarca bitki
Ölümün kucagındayken neyi degiştirebilirsin ki?
Nasılsa tüm mutluluklar kucaklarda bitti

Beni sefalet hücrelerine tıktı beş kuruşluk ismin
Bu hücre İstanbul'un gecelerinden pistir
Hâlâ anlamış degilim, sıra benim hakkımken
Nasıl oldu da başka birine bırakabildim pisti?

Sırtımda lastik izleri ve acı firen sesleri
Ben kazanın kurbanıyım, haykırışımı resmedin
Bagırıyorum, duymuyolar, ses yerini bulmuyor da
Yine de sen hayalimden bi' anlık vazgeçmedim

Bu devrin hiçbir şairi benimle yarışamaz
Beni sevmiyo olman hariç hiçbir şeyine karışamam
Sensizliğe alışamam, sensiz niye barışamam yaşamla?
Herkes hak verirdi, bir kısmını tanısalar

Rüyalarıma aşık oldum, gücünden ötürü
Sana aglamak zevküsefa, gülürsem ölürüm
İlk işim seni bulmak olacak görünce günümü
Çünkü bana bi' tek sen yaşatabilirsin gülünecek ölümü

Gülmek ne haddime? Zifte döndü ciğerlerim
Umrunda olduğum sürece umrumda değil diğerleri
Bir yer verin,ay da geçse beklerim sıkılmadan
Sen canım, cicim, anam, babam, balım, biraderim